Koziołki (Góry Sowie)

Koziołki (935 m n.p.m.), niem. Ziegensteine – wzniesienie w południowo-zachodniej Polsce, w Sudetach Środkowych, w środkowej części pasma Gór Sowich, w województwie dolnośląskim.

Koziołki

Wzniesienie Koziołki widok od wschodu, z Jugowa
Państwo	Polska
Pasmo	Sudety Środkowe Góry Sowie
Wysokość	935 m n.p.m.
Położenie na mapie Sudetów Koziołki
50°39′11,74″N 16°29′30,57″E

Widok od schroniska Zygmuntówka

Wzniesienie położone jest na obszarze Parku Krajobrazowego Gór Sowich, w środkowo-południowej części Gór Sowich, po zachodniej stronie Przełęczy Jugowskiej, górując od północnego zachodu nad miejscowością Jugów.

Rozległe wypiętrzone wzniesienie w postaci potężnego wału ze słabo zaznaczonym szczytem i stromymi południowo-zachodnimi i południowo-wschodnimi zboczami, wznosi się w najwyższej części Gór Sowich, na zakończeniu rozległego, spłaszczonego grzbietu, odchodzącego od Koziej Równi w kierunku południowo-zachodnim. Wyrasta w niewielkiej odległości od bliźniaczej, wyższej o 10 m kulminacji Grabiny, położonej na grzbietowej płaszczowinie po północno-zachodniej stronie. Wyrównana powierzchnia szczytowa wzniesienia oraz minimalna, prawie niewidoczna różnica wysokościowa między wierzchołkami powodują, że szczyty wzniesień są trudne do określenia. Zbocza południowo-zachodnie, południowo-wschodnie i wschodnie są strome i opadają: południowo-zachodnie w kierunku Sokolca a południowo-wschodnie i wschodnie w kierunku doliny Jugowskiego Potoku. Zbocza północno-zachodnie i północne są prawie poziome i stanowią powierzchnię grzbietową płaszczowiny ciągnącej się do Koziej Równi i Grabiny. Zbocza poniżej szczytu trawersuje kilka leśnych dróg i ścieżek.

Wzniesienie zbudowane jest z prekambryjskich gnejsów biotytowych i granitów z pegmatytami, które w kilku miejscach występują na powierzchnię w postaci niekształtnych skałek i wychodni. Zbocza wzniesienia pokrywa warstwa młodszych osadów z okresu zlodowaceń plejstoceńskich. Poniżej szczytu, na stromym południowo-wschodnim zboczu, znajduje się zespół okazałych gnejsowych skałek rozrzuconych na znacznej powierzchni zbocza.

Całe wzniesienie porastają lasy regla dolnego, lasy świerkowe oraz świerkowo-bukowe z domieszką innych gatunków drzew liściastych. U podnóża wzniesienia po południowo-wschodniej stronie leży duża wieś Jugów. Rozległe partie zbocza wschodniego i południowo-wschodniego poniżej poziomu 700–750 m n.p.m. zajmują nieużytki, łąki i pastwiska, na których rosnące ciągi drzew i kępy krzaków wyznaczają dawne miedze i polne drogi. Na zboczu wschodnim do wysokości 740 m n.p.m. podchodzą nieliczne zabudowania Jugowa.

Wschodnim zboczem wzniesienia na wysokości 650–750 m trawersuje droga lokalna prowadząca z Sokolca i Jugowa przez Przełęcz Jugowską do Pieszyc. Położenie wzniesienia, kształt i wyraźna rozciągnięta część szczytowa z niewyraźnie podkreślonym wierzchołkiem, czynią wzniesienie rozpoznawalnym w terenie.

Szlaki turystyczne

• Przełęcz Sokola – parking nad Sokolcem – Lisie Skały – Grabina – Koziołki – Rozdroże pod Kozią Równią – Schronisko PTTK „Zygmuntówka” – Bielawska Polana

Bibliografia

• Słownik geografii turystycznej Sudetów. Marek Staffa (redakcja). T. 11: Góry Sowie, Wzgórza Włodzickie. Wrocław: Wydawnictwo I-BiS, 1995, ISBN 83-85773-12-6.
• K. R.Mazurski, Przewodnik turystyczny: Góry Sowie, Wyd. Sudety, Wrocław 1996, ISBN 83-85550-84-4.
• Praca zbiorowa, Mapa turystyczna, "Góry Sowie"; skala 1:35 000, Wyd. "PLAN", Jelenia Góra 2007/8, ISBN 978-83-60975-44-2.
• K.W.Bryger, T.Śnieżek, Przewodnik turystyczny: Góry Sowie, Wyd. "PLAN", Jelenia Góra 2006, ISBN 83-60044-74-0.
• Praca zbiorowa, Mapa Sudety Środkowe; Skala 1:40 000, Wydawnictwo Turystyczne Plan, Jelenia Góra 2005, ISBN 83-60044-44-9.