Kozia Szyja

Kozia Szyja (niem. Ziegenhalsberg) – wzniesienie o wysokości 748 m n.p.m., w południowo-zachodniej Polsce, w Sudetach Zachodnich, w Górach Izerskich, w Grzbiecie Kamienickim.

Kozia Szyja

Widok z Koziej Szyi na Góry Izerskie
Państwo	Polska
Pasmo	Sudety, Góry Izerskie, Grzbiet Kamienicki
Wysokość	748 m n.p.m.
Położenie na mapie Sudetów Kozia Szyja
50°51′36,000″N 15°29′55,068″E

Widok z Koziej Szyi na Pogórze Izerskie

Fragment wałów kamiennych w górnej części północnego zbocza Koziej Szyi

Lokalizacja

Wzniesienie położone jest w Sudetach Zachodnich, w północno-wschodniej części Gór Izerskich, we wschodniej części Grzbietu Kamienieckiego Gór Izerskich, około 2,4 km na południowy wschód od miejscowości Chromiec. Na zachodzie łączy się z Kopaniem, na wschodzie z Ciemniakiem.

Charakterystyka

Niewielkie wzniesienie z niewyraźnie podkreśloną częścią szczytową, wyrastające w kształcie słabo zaznaczonej kopuły we wschodniej części Grzbietu Kamienickiego. Powierzchnia wierzchowiny grzbietu jest tak wyrównana, że wierzchołek w terenie jest trudno rozpoznawalny. Zbocza: zachodnie i wschodnie są prawie poziome, zbocze północne i południowe stromo opadają w kierunku dolin rzek, północne w kierunku Kamienicy a południowe w kierunku Małej Kamiennej. Na zachód od szczytu wznosi się Kamienica, najwyższe wzniesienie w Grzbiecie Kamienickim Gór Izerskich. Na północnym zboczu wzniesienia znajduje się sieć tajemniczych kamiennych murów kojarzących się z budowlami ziemnymi. Stanowią pamiątka po dawnych mieszkańcach tych ziem, ale nie wiadomo, kto kiedy ani też, w jakim celu je wybudował.

Budowa geologiczna

Kozia Szyja znajduje się w obrębie metamorfiku izerskiego (północno-zachodnia część bloku karkonosko-izerskiego). Wzniesienie zbudowane jest ze skał metamorficznych wieku staropaleozoicznego – granitów i granitognejsów.

Szata roślinna

Szczyt i południowe zbocze oraz częściowo wschodnie i zachodnie porasta las, zbocze północne zajmują łąki i pola uprawne.

Historia

Na zboczach wzniesienia eksploatowano w średniowieczu złoto. Pierwsze wyrobiska powstały na początku XIII wieku. Zbocza Koziej Szyi, a szczególnie Złota Jama, położona na południowym zboczu, często wymieniane są w "walońskich księgach" jako miejsca występowania złota.

Turystyka

Przez szczyt prowadzi szlak turystyczny:

• niebieski – szlak z Świeradowa przez Sępią Górę, Rozdroże Izerskie na Wrzosówkę, Zimną Przełęcz, do Rybnicy i dalej.
• Do parkingu poniżej szczytu wzniesienia dochodzi północnym zboczem droga z Kopańca.
• Okoliczne łąki wzniesienia oraz górne partie drogi asfaltowej stanowią wspaniałe rozległe punkty widokowe: na południu – Wysoki Grzbiet Gór Izerskich z Wysokim Kamieniem i Izerskimi Garbami oraz Karkonosze od Śnieżki po Szrenicę, a na północy – wspaniała panorama na Pogórze Izerskie, Góry Kaczawskie i Jelenią Górę. W oddali widoczne stożki po wygasłych wulkanach: z zamkiem Grodziec i Ostrzyca.

Bibliografia

• Słownik geografii turystycznej Sudetów, t. 1 Góry Izerskie, red. Marek Staffa, Wydawnictwo PTTK „Kraj”, Warszawa – Kraków 1989, ISBN 83-7005-095-6
• Góry Izerskie, mapa turystyczna, skala 1:50 000, Wydawnictwo Turystyczne Plan, Jelenia Góra 2008/2009, wyd. V, ISBN 978-83-60975-68-8