Koszty pośrednie (kosztorysowanie)

Koszty pośrednie – składnik ceny kosztorysowej, obejmujący koszty ogólne budowy i koszty zarządu. Składniki te nie są bezpośrednio kalkulowane w kosztorysie, lecz uwzględniane w wyliczeniu ceny kosztorysowanej, jako jeden z narzutów kosztorysu. Koszty pośrednie i inne narzuty kosztorysu, stanowią komplementarne dopełnienie dla kosztów bezpośrednich kalkulowanych bezpośrednio w kosztorysie na podstawie nakładów i cen jednostkowych.

Koszty pośrednie w cenie kosztorysowej

W metodzie kalkulacji szczegółowej, cena kosztorysowa wyliczana jest z zależności:

$W_{k}=\sum (\sum nc+K_{pj}+Z_{j})*L$

gdzie:

• W_k – wartość kosztorysowa,
• n – jednostkowe nakłady rzeczowe,
• c – cena jednostkowa,
• n x c – koszty bezpośrednie,
• K_pj – koszty pośrednie,
• Z_j – zysk,
• L – liczba jednostek przedziałowych.

Najczęściej dla powyższej metody kalkulacji stosuje się wyznaczenie wartości kosztów pośrednich za pomocą wskaźnika kosztów pośrednich:

$K_{pj}={\frac {W_{kp}(R_{j}+S_{j})}{100\%}}$

gdzie:

• K_pj – koszty pośrednie,
• W_kp – wskaźnik kosztów pośrednich,
• R_j – koszt robocizny,
• S_j – koszt pracy sprzętu.

Struktura kosztów pośrednich

Jak wyżej zaznaczono, koszty pośrednie obejmują:

• koszty ogólne budowy,
• koszty zarządu.

Koszty ogólne budowy, to koszty ponoszone w odniesieniu do danej, konkretnej budowy, a nie objęte kosztami bezpośrednimi w jakiejkolwiek pozycji kosztorysowej. Koszty te obejmują takie wydatki jak, np.:

• płace personelu stałego budowy, np. kierownika budowy, kierowników robót, majstrów itp.,
• koszty zaplecza budowy, np. wynajmu lub amortyzacji baraków i innych elementów zaplecza budowy, wody, energii elektrycznej i innych mediów, itd.,
• narzędzia,
• ewentualne koszty zatrudnienia pracowników zamiejscowych (np. diety),
• inne (np. ubezpieczenie, ochrona itd.).

Koszty zarządu obejmują koszty utrzymania całego przedsiębiorstwa, jego kierownictwa, siedziby, koszty biurowe, itd.

Metody kalkulacji kosztów pośrednich

Koszty pośrednie mogą być kalkulowane:

• metodą wskaźnikową (patrz także wyżej)
• metodą preliminarzową.

Metoda wskaźnikowa

Metoda wskaźnikowa polega na uwzględnieniu w kosztorysie narzutu kosztorysu – kosztów pośrednich – określonego procentowo w odniesieniu do robocizny i sprzętu:

$K_{pj}={\frac {W_{kp}(R_{j}+S_{j})}{100\%}}$

gdzie:

• K_pj – koszty pośrednie,
• W_kp – wskaźnik kosztów pośrednich,
• R_j – koszt robocizny,
• S_j – koszt pracy sprzętu.

Z powyższego, wskaźnik kosztów pośrednich można określić ze wzoru:

$W_{kp}={\frac {K_{b}+K_{z}}{R+S}}*100\%$

gdzie:

• W_kp – wskaźnik kosztów pośrednich,
• K_b – koszty ogóle budowy,
• K_z – koszty zarządu,
• R – koszty robocizny,
• S – koszty pracy sprzętu.

W praktyce często wskaźniki kosztów pośrednich przyjmuje się na podstawie różnych opracowań branżowych. Określone są również w rozporządzeniu MSWiA w sprawie metod i podstaw sporządzenia kosztorysu inwestorskiego z 26.02.1999 r., załącznik nr 1, Dz. U. nr 26, poz. 239.

Metoda preliminarzowa

Jest to dokładna, ale i bardzo pracochłonna metoda określania kosztów pośrednich. Wymaga przeprowadzenia dokładnej kalkulacji wszystkich kosztów stanowiących składnik kosztów pośrednich w całym przedsiębiorstwie.

Zobacz też

• kosztorys

Bibliografia

• Olgierd Sielewicz, Kosztorysowanie robót budowlanych ..., WACETOB, Warszawa, 2000, ISBN 83-7165-083-3
• Andrzej Wrejacha, Janusz Gurarzowski, Kosztorysowanie robót budowlanych. PORADNIK, Wydawnictwo Norm i Poradników "NORMEX", Gdańsk, 2000, wyd. III
• Krzysztof Nowicki, Organizacja i ekonomika budowy, Wydawnictwo Politechniki Wrocławskiej, Wrocław 1992, wydanie II zmienione i poprawione, ISBN 83-7085-013-8