Koszewko

wieś w województwie zachodniopomorskim

Koszewko (niem. Klein Küssow) – osada w Polsce położona w województwie zachodniopomorskim, w powiecie stargardzkim, w gminie Stargard.

Koszewko
osada
Ilustracja
Kościół w Koszewku
Państwo

 Polska

Województwo

 zachodniopomorskie

Powiat

stargardzki

Gmina

Stargard

Liczba ludności (2022)

142[2]

Strefa numeracyjna

91

Kod pocztowy

73-102[3]

Tablice rejestracyjne

ZST

SIMC

0783427

Położenie na mapie gminy wiejskiej Stargard
Mapa konturowa gminy wiejskiej Stargard, na dole po lewej znajduje się punkt z opisem „Koszewko”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, u góry po lewej znajduje się punkt z opisem „Koszewko”
Położenie na mapie województwa zachodniopomorskiego
Mapa konturowa województwa zachodniopomorskiego, blisko centrum po lewej na dole znajduje się punkt z opisem „Koszewko”
Położenie na mapie powiatu stargardzkiego
Mapa konturowa powiatu stargardzkiego, po lewej znajduje się punkt z opisem „Koszewko”
Ziemia53°17′18″N 14°54′14″E/53,288333 14,903889[1]
Pałac w Koszewku

Historia

edytuj

Wieś powstała na początku XIII wieku, na słowiańskim grodzisku z IXX wieku[4]. Tuż po powstaniu Koszewko zostało przekazane zakonowi cystersów w Kołbaczu, zaś w 1236 zostało przekazane jako własność dla biskupów kamieńskich. Od XIV wieku folwark[5].

W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa szczecińskiego.

Położenie

edytuj

Wieś leży na Równinie Pyrzycko-Stargardzkiej, nad wschodnim brzegiem jeziora Miedwie, przy ujściu Gowiennicy.

Komunikacja

edytuj

Do Koszewka można dojechać linią autobusową obsługiwaną przez MPK Stargard.

Warto zobaczyć

edytuj
Osobny artykuł: Pałac w Koszewku.
  • neorenesansowy pałac z XIX wieku, przebudowany w 1922 roku,
  • park o powierzchni 7,6 ha, założony w XVIII wieku, w którym na uwagę zasługują drzewa pomnikowe – buk, cztery lipy drobnolistne i dwa jesiony, oraz aleja kasztanowa z lat 30. XX wieku,
  • późnogotycki kościół pw. św. Teresy od Dzieciątka Jezus, z pierwszej połowy XVI wieku, przebudowany w 1709 roku, wewnątrz barokowy ołtarz z 1723[5].

Przypisy

edytuj
  1. Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 59310
  2. NSP 2021: Ludność w miejscowościach statystycznych [online], Bank Danych Lokalnych GUS, 19 września 2022 [dostęp 2022-10-07].
  3. Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2022, s. 528 [zarchiwizowane 2022-10-26].
  4. Piotr Skurzyński, Pomorze, Warszawa: Wyd. Muza S.A., 2007, s. 135, ISBN 978-83-7495-133-3.
  5. a b Szlak dziedzictwa historyczno-przyrodniczego, tablica informacyjna in situ