Kostera (województwo świętokrzyskie)

wieś w województwie świętokrzyskim

Kosterawieś w Polsce położona w województwie świętokrzyskim, w powiecie buskim, w gminie Gnojno[5][6].

Kostera
wieś
Ilustracja
Kapliczka przydrożna w Kosterze
Państwo

 Polska

Województwo

 świętokrzyskie

Powiat

buski

Gmina

Gnojno

Liczba ludności (2011)

170[2][3]

Strefa numeracyjna

41

Kod pocztowy

28-114[4]

Tablice rejestracyjne

TBU

SIMC

0238380[5]

Położenie na mapie gminy Gnojno
Mapa konturowa gminy Gnojno, na dole po lewej znajduje się punkt z opisem „Kostera”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, na dole nieco na prawo znajduje się punkt z opisem „Kostera”
Położenie na mapie województwa świętokrzyskiego
Mapa konturowa województwa świętokrzyskiego, blisko centrum na dole znajduje się punkt z opisem „Kostera”
Położenie na mapie powiatu buskiego
Mapa konturowa powiatu buskiego, u góry nieco na lewo znajduje się punkt z opisem „Kostera”
Ziemia50°32′46″N 20°47′33″E/50,546111 20,792500[1]

Była wsią klasztoru norbertanek buskich w województwie sandomierskim w ostatniej ćwierci XVI wieku[7][8].

W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa kieleckiego.

Przypisy

edytuj
  1. Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 59071
  2. Wieś Kostera w liczbach [online], Polska w liczbach [dostęp 2022-02-18], liczba ludności na podstawie danych GUS.
  3. GUS: Ludność - struktura według ekonomicznych grup wieku. Stan w dniu 31.03.2011 r..
  4. Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2022, s. 518 [zarchiwizowane 2022-10-26].
  5. a b GUS. Wyszukiwarka TERYT
  6. Rozporządzenie w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200)
  7. Województwo sandomierskie w drugiej połowie XVI wieku. ; Cz. 2, Komentarz, indeksy, Warszawa 1993, s. 113.
  8. Kostera, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. IV: Kęs – Kutno, Warszawa 1883, s. 475.