Kornik ostrozębny

Kornik ostrozębny (Ips acuminatus) – gatunek chrząszcza zaliczany do kornikowatych.

Kornik ostrozębny

Ips acuminatus
(Gyllenhal, 1827)
Systematyka
Domena	eukarionty
Królestwo	zwierzęta
Typ	stawonogi
Gromada	owady
Rząd	chrząszcze
Podrząd	chrząszcze wielożerne
Rodzina	ryjkowcowate
Podrodzina	kornikowate
Plemię	ipini
Rodzaj	Ips
Gatunek	kornik ostrozębny

Rójka

Przebiega w na przełomie maja i czerwca.

Wygląd

Larwa beznoga (jak u wszystkich kornikowatych), barwy białej, z jasno-brunatną głową. Poczwarka typu wolnego, barwy kremowej, kolebka poczwarkowa w bielu. Imago wielkości 2,2–3,9 mm. Chrząszcz walcowaty, krótki, krępy barwy rdzawobrunatnej do ciemnobrunatnej, lśniący. Przedplecze nieco krótsze od długości pokryw. Pokrywy z regularnymi rzędami dużych punktów (wgłębień), międzyrzędy płaskie z drobniejszymi punkcikami. Dymorfizm płciowy przejawia się na ścięciu pokryw: samiec ma po trzy wyrostki (zęby) na każdej z pokryw, z których dwa są stożkowate, a trzeci duży, wyraźnie rozdwojony na końcu. Samica ma ząbki zredukowane, stożkowate, przy czym trzeci jest największy.

Występowanie

Występuje od środkowej i północnej Europy, przez Syberię po Azję Mniejszą, Koreę i Japonię. Na całym obszarze Polski, często wyspowo.

Pokarm

Larwa żeruje pod cienką korą strzał i konarów na sośnie zwyczajnej, wyjątkowo na świerku i modrzewiu. Żer uzupełniający jest przedłużeniem chodników larwalnych. Młode chrząszcze mogą również żerować w innym miejscu w świeżej korowinie, na strzale lub w gałęziach, mogą również żerować w szyjkach korzeniowych kilkuletnich drzewek.

Znaczenie

Atakuje górne partie strzał i konary w starszych drzewostanach, w ostatnich latach spotykany jest również w drągowinach i młodnikach. Przy sprzyjających warunkach atmosferycznych możliwa jest rójka młodych owadów w sierpniu. Możliwe są więc jedna lub dwie generacje, a nawet generacja siostrzana.

Zobacz też

• szkodniki sosen
• chrząszcze Polski