Kormoran srokaty[5] (Phalacrocorax varius) – gatunek dużego ptaka z rodziny kormoranów (Phalacrocoracidae). Zamieszkuje Australię i Nową Zelandię.

Kormoran srokaty
Phalacrocorax varius[1]
(J.F. Gmelin, 1789)
Ilustracja
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

strunowce

Podtyp

kręgowce

Gromada

ptaki

Podgromada

Neornithes

Infragromada

ptaki neognatyczne

Rząd

głuptakowe

Podrząd

głuptakowce

Rodzina

kormorany

Rodzaj

Phalacrocorax

Gatunek

kormoran srokaty

Synonimy
  • Pelecanus varius J.F. Gmelin, 1789[2]
  • Gracalus varius (J.F. Gmelin, 1789)[3]
  • Graculus varius (J.F. Gmelin, 1789)[3]
  • Hypoleucos varius (J.F. Gmelin, 1789)[3]
  • Hypoleucus varius (J.F. Gmelin, 1789)[3]
Kategoria zagrożenia (CKGZ)[4]

Morfologia
Długość ciała waha się w przedziale od 65 do 85 cm, rozpiętość skrzydeł 110–130 cm; masa ciała 1,3–2,2 kg[2]. Upierzenie czarne; szyja, piersi i brzuch białe, natomiast skóra głowy (maska) jest pomarańczowoczerwona.
Podgatunki
Wyróżnia się dwa podgatunki P. varius[2][6]:
Status
IUCN uznaje kormorana srokatego za gatunek najmniejszej troski (LC, Least Concern) nieprzerwanie od 1988 roku. BirdLife International uznaje globalny trend liczebności populacji za trudny do określenia[4].

Przypisy

edytuj
  1. Phalacrocorax varius, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
  2. a b c Orta, J., Jutglar, F., Garcia, E.F.J., Kirwan, G.M. & Boesman, P.: Great Pied Cormorant (Phalacrocorax varius). [w:] del Hoyo, J., Elliott, A., Sargatal, J., Christie, D.A. & de Juana, E. (red.). Handbook of the Birds of the World Alive [on-line]. Lynx Edicions, Barcelona, 2020. [dostęp 2020-03-01].
  3. a b c d D. Lepage: Pied Cormorant Phalacrocorax varius. [w:] Avibase [on-line]. [dostęp 2021-09-13]. (ang.).
  4. a b Phalacrocorax varius, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species (ang.).
  5. Systematyka i nazwa polska za: P. Mielczarek, M. Kuziemko: Rodzina: Phalacrocoracidae Reichenbach, 1849-50 (1836) - kormorany - Cormorants (wersja: 2017-09-23). [w:] Kompletna lista ptaków świata [on-line]. Instytut Nauk o Środowisku Uniwersytetu Jagiellońskiego. [dostęp 2020-03-01].
  6. F. Gill, D. Donsker, P. Rasmussen (red.): Storks, frigatebirds, boobies, cormorants, darters. IOC World Bird List (v10.1). [dostęp 2020-03-01]. (ang.).

Bibliografia

edytuj
  • Jerzy Lewczuk (tłum.): Wybrzeża morskie. Warszawa: Delta, 1997, seria: Encyklopedia Dzikich Zwierząt. ISBN 83-7175-105-2.

Linki zewnętrzne

edytuj