Korkowiec amurski

Korkowiec amurski
	Systematyka
Domena	eukarionty
Królestwo	rośliny
Podkrólestwo	rośliny zielone
Nadgromada	rośliny telomowe
Gromada	rośliny naczyniowe
Podgromada	rośliny nasienne
Nadklasa	okrytonasienne
Klasa	Magnoliopsida
Nadrząd	różopodobne
Rząd	mydleńcowce
Rodzina	rutowate
Rodzaj	korkowiec
Gatunek	korkowiec amurski
	Nazwa systematyczna
	Phellodendron amurense Rupr.; Bull. Cl. Phys.-Math. Acad. Imp. Sci. Saint-Pétersbourg 15:353. 1857
	Multimedia w Wikimedia Commons

Korkowiec amurski (Phellodendron amurense Rupr.) – gatunek drzewa z rodziny rutowatych, pochodzący z wschodniej Rosji, północnych Chin, Korei, Mandżurii i Japonii^[4]. Jest uprawiany w wielu krajach Azji, Ameryki Północnej i Europy, również w Polsce.

Morfologia

Pokrój: Drzewo do 15 m wysokości, o nisko osadzonej i spłaszczonej koronie. Wcześnie zaczyna owocować, bo już w wieku 5 lat.
Pędy: Pąki małe, ukryte w nasadach ogonków liściowych. Nie posiadają łusek. Kora jasnoszara, korkowa, głęboko spękana. Młode gałązki są żółtawoszare.

Niedojrzałe owoce

Kora

Liście: Ulistnienie nakrzyżległe. Liście pierzaste, z przejrzystymi gruczołami na brzegu, żółknące jesienią, po roztarciu pachnące terpentyną.
Kwiaty: Roślina dwupienna. Kwiaty żółtozielone, rozdzielnopłciowe, niepozorne, zebrane w wiechy.
Owoc: Czarny pestkowiec, zasychający po dojrzeniu i długo utrzymujący się na drzewie, czasami do wiosny. Ma średnicę ok. 1 cm, kulisty lub gruszkowaty kształt i zawiera 5 nasion.

Biologia i ekologia

Na obszarze swojego występowania rośnie w dolinach rzek oraz w lasach liściastych i mieszanych. Nie ma specjalnych wymagań co do gleby i wytrzymuje zacienienie. Jest bardzo wytrzymały na mróz, może być uprawiany w strefach 3-9^[5]. Zakwita w czerwcu. Owocuje zwykle co 2 lata. Rośnie szybko, żyje do 300 lat.

Zastosowanie

Drewno używane jest do wyrobu mebli oraz nart.
Kora przerabiana jest na korek.
Łyko korkowca amurskiego zawiera taninę, stosowaną w farbiarstwie.
Roślina ozdobna. Uprawiany jest w parkach i ogrodach botanicznych.

Przypisy

↑ Michael A.M.A. Ruggiero Michael A.M.A. i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI: 10.1371/journal.pone.0119248, PMID: 25923521, PMCID: PMC4418965 [dostęp 2020-02-20] (ang.).
↑ Peter F.P.F. Stevens Peter F.P.F., Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2010-02-02] (ang.).
↑ The Plant List. [dostęp 2014-11-20].
↑ Germplasm Resources Information Network (GRIN). [dostęp 2010-03-10].
↑ GeoffreyG. Burnie GeoffreyG. i inni, Botanica. Ilustrowana, w alfabetycznym układzie, opisuje ponad 10 000 roślin ogrodowych, Niemcy: Könemann, Tandem Verlag GmbH, 2005, ISBN 3-8331-1916-0, OCLC 271991134 .

Bibliografia

Otwarta Encyklopedia Leśna. [dostęp 2008-01-13].

[ruggiero-1] Michael A.M.A. Ruggiero Michael A.M.A. i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI: 10.1371/journal.pone.0119248, PMID: 25923521, PMCID: PMC4418965 [dostęp 2020-02-20] (ang.).

[apweb-2] Peter F.P.F. Stevens Peter F.P.F., Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2010-02-02] (ang.).

[TPL-3] The Plant List. [dostęp 2014-11-20].

[grin-4] Germplasm Resources Information Network (GRIN). [dostęp 2010-03-10].

[E-5] GeoffreyG. Burnie GeoffreyG. i inni, Botanica. Ilustrowana, w alfabetycznym układzie, opisuje ponad 10 000 roślin ogrodowych, Niemcy: Könemann, Tandem Verlag GmbH, 2005, ISBN 3-8331-1916-0, OCLC 271991134 .

[4]

[1]

[2]

[3]

[5]