Koreański język migowy

Koreański język migowy (Hangul: 한국 수화 언어; Hancha: 韓國手話言語) − język migowy, którym posługują się głusi w Korei Południowej.

Koreański język migowy

Obszar	Korea Południowa
Klasyfikacja genetyczna
Japoński język migowy
Status oficjalny
Ethnologue	4 edukacyjny↗
Kody języka
ISO 639-2	sgn
ISO 639-3	kvk
IETF	kvk
Glottolog	kore1273
Ethnologue	kvk
Linguist List	kvk
WALS	ssl
W Wikipedii
Zobacz też: język, języki świata
Ta strona zawiera symbole fonetyczne MAF. Bez właściwego wsparcia renderowania wyświetlane mogą być puste prostokąty lub inne symbole zamiast znaków Unikodu.

Początki

Za początki powstawania tego języka uznaje się rok 1889 r. Prace normalizacyjne rozpoczęły się dopiero w 2000 r. Pierwsza szkoła dla osób niesłyszących w Korei powstała 1 kwietnia 1913 roku w Seulu.

Podobieństwo

Język migowy rozwinął pewne cechy wspólne z gramatyką japońskiego języka migowego (JSL) podczas japońskiego panowania. Język uważany jest za część rodziny japońskiego języka migowego.

Użytkownicy

Według południowokoreańskiego Ministerstwa Zdrowia i Opieki Społecznej pod koniec 2014 r. w Korei Południowej było 252 779 osób z zaburzeniami słuchu oraz 18 275 osób z zaburzeniami mowy.

Status urzędowy

Koreańskie prawo dotyczące języka migowego, które zostało przyjęte 3 lutego 2016 r. ustanowiło koreański język migowy jako język urzędowy dla osób niesłyszących w Korei Południowej, na równi z koreańskim. Prawo stanowi również, że rządy krajowe i lokalne są zobowiązane do świadczenia usług tłumaczeniowych w koreańskim języku migowym dla osób niesłyszących, które tego potrzebują.