Koralówka gruba
Koralówka gruba (Ramaria largentii Marr & D.E. Stuntz) – gatunek grzybów z rodziny siatkoblaszkowatychh (Gomphaceae)[1].
Systematyka | |
Domena | |
---|---|
Królestwo | |
Typ | |
Klasa | |
Rząd | |
Rodzina | |
Rodzaj | |
Gatunek |
koralówka gruba |
Nazwa systematyczna | |
Ramaria largentii Marr & D.E. Stuntz Biblthca Mycol. 38: 98 (1974) |
Systematyka i nazewnictwo
edytujPozycja w klasyfikacji według Index Fungorum: Ramaria, Gomphaceae, Gomphales, Phallomycetidae, Agaricomycetes, Agaricomycotina, Basidiomycota, Fungi[1].
- Ramaria largentii var. citrina Schild 1992
- Ramaria largentii Marr & D.E. Stuntz 1974, var. largentii
Nazwę koralówka gruba podają niektóre atlasy grzybów. Dawniej nazywany był gałęziakiem grubym[3].
Morfologia
edytujNależy do największych koralówek górskich lasów iglastych. Bogato rozgałęziony, dochodzi do 17(20) centymetrów wysokości. Intensywnie żółty lub pomarańczowożółty, w miejscach skaleczeń oraz na końcach gałązek cytrynowożółty. Gałęzie bardzo gęsto ustawione, bogato rozczłonowane, z wiekiem kończą się krótkimi, tępymi i zębatymi lub wyglądającymi jak ułamane czubkami[4][5].
Mocny, u podstawy białawy, a przy przejściu w dolną, w górną gałąź jest przeważnie żółty[4].
Brudnobiaławy, pod hymenoforem. Zapachem przypomina gumę, lub też zapach gabinetu dentystycznego[4].
Ochrowożółty. Zarodniki żółtoochrowe, prawie cylindryczne, wyraźnie brodawkowate, o rozmiarach 11-15,5 x 4-5,5 µm[4].
Występowanie i siedlisko
edytujRamaria largentii notowany jest tylko w niektórych krajach Europy i nielicznych miejscach w USA[6]. W Polsce nie notowany[7], występuje jednak na Słowacji[3].
Rośnie od sierpnia do września. Często spotykany w górskich lasach świerkowych, na glebach zawierających wapń; w Alpach nierzadki[4].
Znaczenie
edytujGrzyb jadalny: za młodu jadalny. Stare końce gałązek mają gorzki smak i trzeba je odrzucać, ponieważ powodują zaburzenia trawienne[4].
Gatunki podobne
edytujKoralówka żółknąca (Ramaria flavescens), koralówka strojna (Ramaria formosa), trująca, koralówka złocista (Ramaria aurea)[4].
Przypisy
edytuj- ↑ a b Index Fungorum. [dostęp 2013-11-12]. (ang.).
- ↑ Species Fungorum. [dostęp 2015-12-16]. (ang.).
- ↑ a b Pavol Škubla: Wielki atlas grzybów. Poznań: Elipsa, 2007. ISBN 978-83-245-9550-1.
- ↑ a b c d e f g Ewald Gerhardt: Grzyby – wielki ilustrowany przewodnik. s. 586. ISBN 83-7404-513-2.
- ↑ Leksykon Przyrodniczy Grzyby Wyd. Świat Książki ISBN 83-7129-142-6
- ↑ Discover Life Maps. [dostęp 2016-01-10].
- ↑ Władysław Wojewoda: Checklist of Polish Larger Basidiomycetes. Krytyczna lista wielkoowocnikowych grzybów podstawkowych Polski. Kraków: W. Szafer Institute of Botany, Polish Academy of Sciences, 2003. ISBN 83-89648-09-1.