Kopia – w średniowieczu podstawowa jednostka organizacyjna w ciężkozbrojnej jeździe rycerskiej, złożona z rycerza i jego zbrojnego pocztu (3-5 ludzi: giermek, zbrojny sługa, konny kusznik lub łucznik). W wojskach zaciężnych od 2. połowy XV w. odpowiednikiem kopii w jeździe był poczet. Kopie łączono w jednostki organizacyjno-taktyczne jazdy – chorągwie. Król Polski zobowiązany był płacić za udział w wojnie poza granicami kraju 5 grzywien od kopii[1].

Henryk IV Prawy w roli zwycięzcy turnieju rycerskiego, odbierający wieniec.

Przypisy

edytuj
  1. Paweł Jasienica: Myśli o dawnej Polsce. Warszawa: Czytelnik, 1990, s. 224. ISBN 83-07-01957-5.

Bibliografia

edytuj