Kopacz (ssaki)

rodzaj ssaków

Kopacz[3] (Parascalops) – rodzaj ssaków z podrodziny grzebaczów (Scalopinae) w obrębie rodziny kretowatych (Talpidae).

Kopacz
Parascalops
F.W. True, 1894[1]
Ilustracja
Przedstawiciel rodzaju – kopacz szczotkoogonowy (P. breweri) na ilustracji z 1896 roku
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

strunowce

Podtyp

kręgowce

Gromada

ssaki

Podgromada

żyworodne

Infragromada

łożyskowce

Rząd

owadożery

Podrząd

Erinaceota

Rodzina

kretowate

Podrodzina

grzebacze

Plemię

grzebacze

Rodzaj

kopacz

Typ nomenklatoryczny

Scalops breweri Bachman, 1842

Synonimy
Gatunki

3 gatunki (w tym 2 wymarłe) – zobacz opis w tekście

Zasięg występowania

edytuj

Rodzaj obejmuje jeden żyjący współcześnie gatunek występujący w Ameryce Północnej[4][5][6].

Morfologia

edytuj

Długość ciała (bez ogona) 125–140 mm, długość ogona 26–33 mm; masa ciała 41–62,8 g[5][7].

Systematyka

edytuj

Rodzaj zdefiniował w 1894 roku amerykański biolog Frederick W. True na łamach Bulletin of the United States National Museum[1]. Na gatunek typowy True wyznaczył (oryginalne oznaczenie) kopacza szczotkoogonowego (P. breweri).

Etymologia

edytuj

Parascalops (Perascalops): gr. παραpara ‘blisko, obok’; rodzaj Scalops Illiger, 1811 (grzebacz)[8].

Podział systematyczny

edytuj

Do rodzaju należy jeden występujący współcześnie gatunek[9][7][4][3]:

Opisano również gatunki wymarłe z pliocenu[10]:

  1. Wariant pisowni Parascalops True, 1894

Przypisy

edytuj
  1. a b F.W. True. Diagnoses of new North American mammals. „Bulletin of the United States National Museum”. 17 (999), s. 242, 1894. (ang.). 
  2. F.E. Beddard: Mammalia. W: S.F. Harmer & A.E. Shipley (redaktorzy): The Cambridge natural history. Cz. 10. London: Macmillan and co., limited, 1902, s. 518. (ang.).
  3. a b Nazwy zwyczajowe za: W. Cichocki, A. Ważna, J. Cichocki, E. Rajska-Jurgiel, A. Jasiński & W. Bogdanowicz: Polskie nazewnictwo ssaków świata. Warszawa: Muzeum i Instytut Zoologii PAN, 2015, s. 75. ISBN 978-83-88147-15-9. (pol. • ang.).
  4. a b C.J. Burgin, D.E. Wilson, R.A. Mittermeier, A.B. Rylands, T.E. Lacher & W. Sechrest: Illustrated Checklist of the Mammals of the World. Cz. 2: Eulipotyphla to Carnivora. Barcelona: Lynx Edicions, 2020, s. 80. ISBN 978-84-16728-35-0. (ang.).
  5. a b B. Kryštufek & M. Motokawa: Family Talpidae (Moles, Desmans, Star-nosed Moles and Shrew Moles). W: R.A. Mittermeier & D.E. Wilson (redaktorzy): Handbook of the Mammals of the World. Cz. 8: Insectivores, Sloths and Colugos. Barcelona: Lynx Edicions, 2018, s. 598. ISBN 978-84-16728-08-4. (ang.).
  6. D.E. Wilson & D.M. Reeder (redaktorzy): Genus Parascalops. [w:] Mammal Species of the World. A Taxonomic and Geographic Reference (Wyd. 3) [on-line]. Johns Hopkins University Press, 2005. [dostęp 2023-03-25].
  7. a b Class Mammalia. W: Lynx Nature Books: All the Mammals of the World. Barcelona: Lynx Edicions, 2023, s. 442. ISBN 978-84-16728-66-4. (ang.).
  8. T.S. Palmer. Index Generum Mammalium: a List of the Genera and Families of Mammals. „North American Fauna”. 23, s. 514, 1904. (ang.). 
  9. N. Upham, C. Burgin, J. Widness, M. Becker, C. Parker, S. Liphardt, I. Rochon & D. Huckaby: Treeview of Mammalian Taxonomy Hierarchy. [w:] ASM Mammal Diversity Database (Version 1.11) [on-line]. American Society of Mammalogists. [dostęp 2023-10-25]. (ang.).
  10. J.S. Zijlstra, Parascalops True, 1894, Hesperomys project (Version 23.8.1), DOI10.5281/zenodo.7654755 [dostęp 2023-10-25] (ang.).
  11. S. Skoczeń. New records of Parascalops, Neurotrichus and Condylura (Talpinae, Insectivora) from the Pliocene of Poland. „Acta Theriologica”. 38 (2), s. 127, 1993. (ang.). 
  12. D. Oberg & J.X. Samuels. Fossil moles from the Gray Fossil Site (Tennessee): Implications for diversification and evolution of North American Talpidae. „Palaeontologia Electronica”. 25 (3), s. 10, 2022. DOI: 10.26879/1150. (ang.).