Kontynenty (grupa literacka)

Kontynenty – polska, emigracyjna grupa literacka działająca w Londynie w latach 1959–1964. Powstała wokół pisma "Kontynenty-Nowy Merkuriusz". Pismo ukazywało się do roku 1964, do tego też roku istniała grupa, która tworzyli redaktorzy i najbliżsi współpracownicy pisma, min. Florian Śmieja, Andrzej Busza, Bogdan Czaykowski, Adam Czerniawski, Jan Darowski, Janusz Artur Ihnatowicz, Zygmunt Ławrynowicz, Bolesław Taborski i Jerzy Stanisław Sito.

Twórczość członków grupy

Znaki wodne Buszy (1969),
Trzciny czcionek Czaykowskiego (1957),
Polowanie na jednorożca Czerniawskiego (1956),
Topografia wnętrza (1962),
Sen. Cytadela. Gaj (1966),
Drzewo sprzeczki Darowskiego (1969),
Syn marnotrawny i inne wiersze Ławrynowicza (1968),
Koncert na głos kobiecy (1960),
Powikłane ścieżki Śmiei (1964),
Ziarna nocy Taborskiego (1958),
Przestępując granicę Taborskiego (1962).

Charakterystyka grupy

Pokolenie "Kontynentów" łączyły burzliwe, niespokojne, tułacze lata dzieciństwa i młodości, fakt zamieszkania w Wielkiej Brytanii, wybór języka polskiego jako tworzywa artystycznego, bunt wobec dominujących w Polsce wzorców obyczajowych i literackich, poczucie "potrójnego wyobcowania". Poeci chcieli zrywać ze stereotypami polskiej poezji emigracyjnej – przejawiali zdecydowaną niechęć do tradycjonalizmu i nostalgiczności. Mimo warsztatowej różnorodności prawdopodobnie najmocniej łączyło londyńskich autorów zainteresowanie tworzywem i jego możliwościami, choć argumentowali, że kwestia twórczości to nie tylko kwestia języka, ale i tego, co się chce w tym języku przekazać (Ławrynowicz). Niemal wszyscy zostali nagrodzeni najważniejszymi nagrodami literackimi na obczyźnie i to nie tylko za poezję – tworzyli też teksty prozatorskie, zajmowali się przekładami, krytyką, uniwersytecką pracą naukową.

Problematyka i kształt utworów

Często pojawiał się motyw wędrowca, ale nie wygnańca, czy tułacza, lecz pielgrzyma, którego ojczyzną jest cały świat.
Zainteresowanie twórczością romantyków (Cyprian Kamil Norwid).
Poeci uprawiali wiersz wolny.
Chętnie łączono rekwizyt współczesny z aluzją kulturową, odwołaniem do tradycji czy biblijnym symbolem.

Bibliografia

Gazda G., Słownik europejskich kierunków i grup literackich XX wieku, Warszawa 2000, ISBN 83-01-13181-0.
Jarosiński Z., Literatura lat 1945-1975, Warszawa 1996, ISBN 83-01-11998-5.
Polacy w cywilizacjach świata. Biografie emigrantów- portret zbiorowy, Norbert Kasparek i Marek P. Prokop red., Olsztyn 1999.