Konsulat Generalny Rzeczypospolitej Polskiej w Królewcu
Konsulat Generalny Rzeczypospolitej Polskiej w Królewcu (ros. Генеральное консульство Республики Польша в Калининграде, niem. Polnisches Generalkonsulat in Königsberg) – polska placówka konsularna działająca w Królewcu. Podległy jej okręg konsularny obejmuje obwód królewiecki Federacji Rosyjskiej.
| |
| |
| Państwo | |
|---|---|
| Data utworzenia |
1919, 1992 |
| Data likwidacji |
1939 |
| Siedziba | |
| Konsul generalny | |
| Zatrudnienie |
10 (1928), 8 osób (1939) |
| Adres | |
| Каштановая аллея 51 236000 Калининград | |
Położenie na mapie obwodu królewieckiego  | |
Położenie na mapie Rosji  | |
 54°43′17,321″N 20°27′51,052″E/54,721478 20,464181
| |
| Strona internetowa | |
Historia
edytujW latach 1919–1939 w Królewcu działał Konsulat Generalny RP, powołany celem reprezentowania spraw polskich w Prusach Wschodnich (Ostpreußen) w dwóch z trzech rejencji prowincji: królewieckiej i gąbińskiej. W 1923 placówce nadano rangę konsulatu generalnego. Od tego czasu podlegały jej urzędy konsularne w Ełku, Kwidzynie i Olsztynie. Do 1938 do zadań Konsulatu Generalnego RP w Królewcu należała też opieka nad Polonią w sąsiedniej Litwie. Został zlikwidowany wskutek II wojny światowej.
Do koncepcji polskiej placówki konsularnej w obwodzie królewieckim, nawiązującej tradycją do KG RP w Królewcu, powrócono po zakończeniu zimnej wojny. Powołano ją do życia w 1992 pod nazwą Konsulat Generalny Rzeczypospolitej Polskiej w Kaliningradzie[1]. 26 maja 2023 nazwę urzędu zmieniono na Konsulat Generalny Rzeczypospolitej Polskiej w Królewcu[2].
Kierownicy konsulatu
edytuj- 1920 – Konstanty Tchórznicki, konsul
- 1920–1921 – Stanisław Srokowski, konsul generalny
- 1921–1922 – Eugeniusz Rozwadowski, konsul generalny
- 1922–1927 – Zygmunt Merdinger, konsul/konsul generalny
- 1927–1929 – Roman Adam Staniewicz, konsul
- 1929–1932 – Kazimierz Papee, konsul generalny
- 1932 – Stanisław Głuski, wicekonsul
- 1932–1933 – Tomasz Morawski, konsul/konsul generalny
- 1933–1935 – Konstanty Jeleński, konsul generalny
- 1935–1936 – Mieczysław Marchlewski, konsul generalny
- 1936 – Roland Węckowski, attaché
- 1936–1939 – Jerzy Warchałowski, konsul generalny
- 1992 – Marek Krajewski, przedst. MSZ
- 1992–1994 – Jerzy Bahr, konsul generalny
- 1994–1995 – Henryk Piaszczyk, p.o. kierownik konsulatu, przedst. MSZ
- 1995–1996 – Jan Kostrzak, konsul generalny
- 1996–1997 – Michał Wincenty Żórawski, p.o. kierownik konsulatu
- 1997–2002 – dr Andrzej Janicki-Rola, konsul generalny
- 2002–2008 – Jarosław Czubiński, konsul generalny
- 2008 – Andrzej Perlik, p.o. konsula generalnego
- 2008–2014 – Marek Gołkowski, konsul generalny
- 2014–2017 – Marcin Nosal, konsul generalny
- listopad 2017 – 2018 – Agnieszka Marczak, p.o. konsula generalnego
- od 30 stycznia 2018 – Anna Nowakowska, konsul generalna
Siedziba
edytujPoczątkowo urząd mieścił się przy Neue Dammgasse 20 (obecnie Новый вал – jedna z nielicznych w Królewcu, która zachowała swoją przedwojenną nazwę). W 1923 kosztem 10 mln marek kupiono kamienicę przy Mittel-Tragheim 24 (obecnie Пролетарская ул.), oddając ją do użytku sześć lat później. Adres konsulatu nie zmienił się do wybuchu II wojny światowej.
Po 1992 siedziba mieściła się w hotelu „Kaliningrad” (гостиница „Калининград”) przy prospekcie Leninowskim 81 (Ленинский пр-т). W 1994 konsulat zlokalizowano w budynku dotychczasowego urzędu miasta (здание горисполкома) przy ul. Kutuzowa 43–45 (ул. Кутузова). Obecną siedzibę wybudowano w latach 1995–1998 przy al. Kasztanowej 51 (Каштановая аллея)[3].
Zobacz też
edytujPrzypisy
edytuj- ↑ Obwieszczenie Ministra Spraw Zagranicznych z dnia 31 stycznia 2020 r. w sprawie wykazu jednostek organizacyjnych podległych Ministrowi Spraw Zagranicznych lub przez niego nadzorowanych (M.P. z 2020 r. poz. 210).
- ↑ Zarządzenie nr 5 Ministra Spraw Zagranicznych z dnia 26 maja 2023 r. w sprawie zmiany nazwy i terytorium kompetencji Konsulatu Generalnego Rzeczypospolitej Polskiej w Kaliningradzie [online], gov.pl, 26 maja 2023 [dostęp 2023-05-29] [zarchiwizowane z adresu 2023-05-26].
- ↑ Konsulat Generalny RP w Kaliningradzie ukończył 20 lat, Głos znad Pregoły nr 6 (191) czerwiec 2012, s. 1.
Bibliografia
edytuj- Rocznik służby zagranicznej RP, MSZ, Warszawa 1938.
- Edward Kołodziej: Inwentarze akt konsulatów polskich w Niemczech 1918–1939, Instytut Śląski, Opole 1983, s. 119.
- Edward Kołodziej: Źródła do dziejów Polaków na Warmii, Powiślu i Mazurach oraz IV Dzielnicy Związku Polaków w Niemczech w okresie międzywojennym przechowywane w Archiwum Akt Nowych, Komunikaty Mazursko–Warmińskie nr 1 1883, s. 99–107.
- Małgorzata Szostakowska: Konsulaty polskie w Prusach Wschodnich w latach 1920–1939, Pojezierze, Olsztyn 1990, s. 270, ISBN 83-7002-341-X.
- Henryk Chałupczak, Edward Kołodziej (opr.): Zjazdy i konferencje konsulów polskich w Niemczech, protokoły i sprawozdania, 1920–1939, Wyd. Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej, Lublin 1999, s. 375, ISBN 83-227-1354-1.
- Marek Masnyk, Ryszard Kaczmarek: Konsulaty na pograniczu polsko-niemieckim i polsko-czechosłowackim w latach 1918–1939, Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego, Katowice 2004, s. 206, ISBN 83-226-1334-2.
- Wojciech Skóra, Służba konsularna Drugiej Rzeczypospolitej. Organizacja, kadry i działalność, Toruń: Wydawnictwo Adam Marszałek, 2006, s. 953, ISBN 83-7441-410-3, ISBN 978-83-7441-410-4, OCLC 169574100.
- Stosunki dyplomatyczne Polski. Informator. Tom I. Europa 1918–2006, Ministerstwo Spraw Zagranicznych, Archiwum/Wydawnictwo Askon, Warszawa 2007, s. 584, ISBN 978-83-7452-019-5
- Marian Kałuski: Polacy w Królewcu, część 7, Głos znad Pregoły, nr 10 (147), październik 2008, s. 4.
- Wojciech Skóra: Polskie placówki konsularne w Niemczech we wrześniu 1939 roku, [w:] Z morza i Pomorza. Spojrzenie na wrzesień 1939. Polityka i wojna, Toruń 2011, s. 432–457.
Linki zewnętrzne
edytuj- Oficjalna strona Konsulatu
- Хроника Генерального консульства Республики Польша в Калининграде
- zdjęcia współczesne konsulatu
- zdjęcie konsulatu z 1932 r.