Konstrukcja skorupowa

Konstrukcja skorupowa (monokok) – konstrukcja będącą zamkniętą powłoką bez podłużnic^[1]. W tej konstrukcji pokrycie pełni funkcje nośne^[2] i może przenosić wszelkie obciążenia. Najczęściej spotykanym rodzajem konstrukcji skorupowej jest konstrukcja przekładkowa zbudowana z kilku powłok, która ma dużą sztywność na zginanie w każdej płaszczyźnie^[3]. Aby uzyskać lepszą stateczność pokrycia jest ona podparta dodatkowymi elementami, takimi jak żebra, wręgi czy usztywniacze. Wytrzymałość i sztywność konstrukcji skorupowej jest wyższa jeśli nie występują w niej wcięcia lub otwory^[4].

Wykorzystywana jest przy konstruowaniu skrzydeł i kadłuba statku powietrznego, nadwozi samochodów, kadłubów łodzi oraz kadłubów rakiet.

Powłoki mogą być wykonane z:

drewna (sklejka),
laminatów,
metalu,
włókna węglowego.

Najważniejsze zalety konstrukcji skorupowej to: niska masa, dobra wytrzymałość oraz możliwość wykorzystania wnętrza skrzydła lub kadłuba.

Przypisy

↑ Jerzy Domański: 1000 słów o samolocie i lotnictwie. Warszawa: Wydawnictwo MON, 1974, s. 188. (pol.).
↑ konstrukcja skorupowa, [w:] Encyklopedia PWN [online], Wydawnictwo Naukowe PWN [dostęp 2018-08-03] .
↑ Ryszard Cymerkiewicz: Budowa samolotów. Wydawnictwa Komunikacji i Łączności, 1982, s. 151-152. ISBN 83-206-0282-3.
↑ Zdzisław Brodzki, Stefan Górski, Ryszard Lewandowski: Ilustrowana Encyklopedia dla Wszystkich. Lotnictwo. Warszawa: Wydawnictwo Naukowo-Techniczne, 1979, s. 81. ISBN 83-204-0005-8.

[1] Jerzy Domański: 1000 słów o samolocie i lotnictwie. Warszawa: Wydawnictwo MON, 1974, s. 188. (pol.).

[2] konstrukcja skorupowa, [w:] Encyklopedia PWN [online], Wydawnictwo Naukowe PWN [dostęp 2018-08-03] .

[3] Ryszard Cymerkiewicz: Budowa samolotów. Wydawnictwa Komunikacji i Łączności, 1982, s. 151-152. ISBN 83-206-0282-3.

[4] Zdzisław Brodzki, Stefan Górski, Ryszard Lewandowski: Ilustrowana Encyklopedia dla Wszystkich. Lotnictwo. Warszawa: Wydawnictwo Naukowo-Techniczne, 1979, s. 81. ISBN 83-204-0005-8.

[1]

[2]

[3]

[4]