Konstanty Usenko
Konstanty Usenko (ur. 1977 w Warszawie) – pisarz, publicysta, kompozytor, wokalista i klawiszowiec. Znawca rosyjskiej kultury alternatywnej. Członek zespołów Super Girl & Romantic Boys, 19 Wiosen, Najakotiva, The Leszczer’s. Syn pisarki i poetki Danuty Wawiłow oraz wykładowcy akademickiego Olega Usenko. W 1995 roku ukończył III Liceum Ogólnokształcące im. gen. Józefa Sowińskiego w Warszawie[1].
| Data i miejsce urodzenia |
1977 |
|---|---|
| Dziedzina sztuki | |
| Strona internetowa | |
Twórczość
edytujLiteratura
edytuj- Oczami radzieckiej zabawki. Antologia radzieckiego i rosyjskiego undergroundu. (Czarne, 2012)
- Buszujący w barszczu. Kontrkultura w Rosji sto lat po rewolucji. (Czarne, 2018)
- Wykresy fal środkowej Wołgi (Czarne, 2021)
Publicystyka
edytujWspółpracował z Lampą, dwumiesięcznikiem Nowa Europa Wschodnia, magazynem Dwutygodnik.com oraz Przekrojem[2]. Współpracuje z Centrum Polsko-Rosyjskiego Dialogu i Porozumienia przy cyklach podcastów Federacja Lokalsów i Buszując w rosyjskiej kontrkulturze[3].
Muzyka
edytuj- Nagrał trzy płyty z założonym przez siebie nowofalowym zespołem Super Girl & Romantic Boys (jako wokalista i klawiszowiec).
- W latach 2004–2009 grał na gitarze w punkowym zespole 19 Wiosen.
- Stworzył ścieżkę dźwiękową do spektaklu Kaspar Hauser w Teatrze Współczesnym w Szczecinie (we współpracy z SIKSĄ)[4]
- Przygotował muzykę do spektaklu Opowieści niemoralne w Teatrze Powszechnym w Warszawie[5]
Inne
edytuj- Zrealizował słuchowisko Pudel. Faktomontaż (2018, we współpracy z Karoliną Maciejaszek i Michałem Januszańcem)[6]
Nagrody
edytujLaureat Wdechy 2018 w kategorii człowiek roku[7].
Przypisy
edytuj- ↑ Maria Durakowa, Maria Lasecka, Hanna Gruchalska-Kwaśniewska, III Liceum Ogólnokształcące im. Generała Sowińskiego 1923-1998: dawne I-sze Gimnazjum Męskie im. Jenerała Sowińskiego Magistratu M. St. Warszawy, wyd. 1, Warszawa: Stowarzyszenie Wychowanków Szkoły im. Generała Sowińskiego, 1998, s. 145, ISBN 83-910546-0-8 (pol.).
- ↑ Konstanty Usenko. [dostęp 2021-06-06]. (pol.).
- ↑ W centrum obiektywu – Projekty – CPRDiP. [dostęp 2021-06-06]. (pol.).
- ↑ Kaspar Hauser, [w:] Encyklopedia teatru polskiego (przedstawienia) [dostęp 2021-06-06].
- ↑ Opowieści niemoralne – Teatr Powszechny. 2019-09-24. [dostęp 2021-09-27]. (pol.).
- ↑ Pudel. Faktomontaż, [w:] Encyklopedia teatru polskiego (przedstawienia) [dostęp 2021-06-06].
- ↑ Łukasz Kamiński, Magdalena Dubrowska: Wdechy 2018 nagrody kulturalne Co Jest Grane 24. 2019-02-02. [dostęp 2021-06-06]. (pol.).