Konrad Wolf (ur. 20 października 1925 w Hechingen, zm. 7 marca 1982 w Berlinie Wschodnim) – niemiecki reżyser i scenarzysta filmowy. Jeden z czołowych twórców kina NRD. W swojej cechującej się realizmem twórczości zajmował się często tematem poszukiwania tożsamości, co związane było ściśle z doświadczeniem życiowym reżysera[1].

Konrad Wolf
ilustracja
Data i miejsce urodzenia

20 października 1925
Hechingen

Data i miejsce śmierci

7 marca 1982
Berlin Wschodni

Zawód

reżyser, scenarzysta

Współmałżonek

1) Annegret Reuter
(1955-1960; rozwód;
dwoje dzieci)
;
2) Christel Bodenstein
(1960-1978; rozwód;
syn Mirko)

Lata aktywności

1954-1982

Odznaczenia
Nagroda Państwowa NRD

Życiorys

edytuj

Jego ojciec, Friedrich Wolf, był lekarzem, dramaturgiem, dyplomatą i pierwszym ambasadorem Niemiec Wschodnich w powojennej Polsce. Brat Konrada, Markus, kierował natomiast wschodnioniemieckimi służbami wywiadowczymi.

Z powodu żydowskiego pochodzenia i komunistycznej działalności jego ojca, po dojściu Hitlera do władzy w 1933 rodzina Wolfów musiała opuścić Niemcy. Udała się do Moskwy, gdzie Konrad wraz z bratem uczęszczali do niemieckojęzycznej szkoły im. Karla Liebknechta. W 1936 rodzina uzyskała radzieckie obywatelstwo, a ojciec brał udział jako lekarz w hiszpańskiej wojnie domowej.

W wieku 17 lat, w grudniu 1942, Konrad zgłosił się na ochotnika i wstąpił w szeregi Armii Czerwonej. Wysłano go na front w charakterze tłumacza. Brał udział w kampanii na Kaukazie, wyzwoleniu Warszawy oraz był w jednej z pierwszych grup żołnierzy, które w 1945 dotarły do Berlina.

Po wojnie pracował jako reporter dla „Berliner Zeitung”. Powrócił do Moskwy, by studiować reżyserię na WGIKu. W tamtym czasie był wewnętrznie rozdarty między tworzeniem i mieszkaniem w ZSRR i NRD. Ostatecznie wybrał jednak Wschodnie Niemcy, gdzie w latach 50. rozpoczął karierę filmową[2].

Jego filmy, realizowane dla wytwórni DEFA, często odnosiły się do wojennych wspomnień i dylematów. Największe uznanie zyskały: Gwiazdy (1959, Nagroda Specjalna Jury na 12. MFF w Cannes); Profesor Mamlock (1961, nagroda na 2. MFF w Moskwie); Podzielone niebo (1964); Miałem 19 lat (1968); Goya (1971, Nagroda Specjalna na 7. MFF w Moskwie); Mamo, ja żyję! (1977) i Solo Sunny (1980, Nagroda FIPRESCI na 30. MFF w Berlinie)[3].

W latach 1959–1966 pełnił funkcję honorowego prezesa wschodnioniemieckiego Zjednoczenia Sztuki. Członek jury konkursu głównego na 28. MFF w Berlinie (1978)[4]. Od 1965 aż do śmierci w 1982 był prezesem Akademii Sztuk NRD w Berlinie.

Przypisy

edytuj
  1. Konrad Wolf. Film Museum. [dostęp 2022-10-17]. (ang.).
  2. Troels Thorborg Andersen: Book Review: The Films of Konrad Wolf: Archive of the Revolution. Focus on German Studies. [dostęp 2022-10-17]. (ang.).
  3. Konrad Wolf: Awards. IMDb. [dostęp 2022-10-17]. (ang.).
  4. Juries 1978. Berlinale. [dostęp 2022-10-17]. (ang.).

Linki zewnętrzne

edytuj