Koniuchy (okręg uciański)

Koniuchy[2] (Kaniuki, lit. Kaniūkai) – wieś na Litwie, w okręgu uciańskim, w rejonie ignalińskim, w gminie Dukszty.

Koniuchy
Kaniūkai
ilustracja
Państwo

 Litwa

Okręg

 uciański

Rejon

ignaliński

Gmina

Dukszty

Populacja (2011)
• liczba ludności


248[1]

Położenie na mapie Litwy
Mapa konturowa Litwy, po prawej nieco u góry znajduje się punkt z opisem „Koniuchy”
Położenie na mapie Polski w 1939
Mapa konturowa Polski w 1939, blisko górnej krawiędzi po prawej znajduje się punkt z opisem „Koniuchy”
Ziemia55°31′19″N 26°20′38″E/55,521944 26,343889

Historia

edytuj

W dwudziestoleciu międzywojennym zaścianek leżał w Polsce, w województwie nowogródzkim (od 1926 w województwie wileńskim), w powiecie brasławskim (od 1926 w powiecie święciańskim)[3], w gminie Dukszty[4][5].

Według Powszechnego Spisu Ludności z 1921 roku zamieszkiwały tu 183 osoby, wszystkie były wyznania rzymskokatolickiego. Jednocześnie 14 mieszkańców zadeklarowało polską przynależność narodową, a 169 litewską. Były tu 32 budynki mieszkalne[4]. W 1931 zamieszkiwało tu 186 osób w 29 budynkach[5].

Miejscowość należała do parafii rzymskokatolickiej w Duksztach. Podlegała pod Sąd Grodzki w Święcianach i Okręgowy w Wilnie; właściwy urząd pocztowy mieścił się w m. Duksztach[6].

W 2011 roku liczyła 248 mieszkańców.

Przypisy

edytuj
  1. Utenos apskritis. Lietuvos statistikos departamentas. [dostęp 2020-04-12]. (lit.).
  2. Nazewnictwo geograficzne świata. Zeszyt 11. Europa, Część I. Komisja Standaryzacji Nazw Geograficznych poza Granicami Rzeczypospolitej Polskiej. s. 120. [dostęp 2016-02-20]. (pol.).
  3. Dz.U. z 1925 r. nr 67, poz. 472
  4. a b Skorowidz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej: opracowany na podstawie wyników pierwszego powszechnego spisu ludności z dn. 30 września 1921 r. i innych źródeł urzędowych., t. 7, część 2, 1924, s. 6.
  5. a b Wykaz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej, t. 1, Warszawa 1938, s. 46.
  6. Skorowidz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej z oznaczeniem terytorjalnie im właściwych władz i urzędów oraz urządzeń komunikacyjnych, Przemyśl, Warszawa 1933, s. 744.