Koniuchy (obwód wołyński)

Koniuchy – wieś na Ukrainie, w obwodzie wołyńskim, w rejonie łokackim. W 2001 roku liczyła 779 mieszkańców.

Koniuchy

Конюхи

Dwór w Koniuchach podczas I wojny światowej
Państwo	Ukraina
Obwód	wołyński
Rejon	łokacki
Populacja (2001) • liczba ludności	779
Kod pocztowy	45550
Położenie na mapie obwodu wołyńskiego Koniuchy
Położenie na mapie Ukrainy Koniuchy
50°38′14″N 24°41′42″E

Zamek, pałac

• Pałac w Koniuchach - według legendy we wsi znajdował się zamek obronny zbudowany z drewna modrzewiowego przez Stefana Czarnieckiego (1599-1665) herbu Łodzia, który został zniszczony w XVIII w. W 1722 r. Michał Potocki, od 1726 r. gubernator Wołynia, wybudował kolejny zamek w stylu barokowym, który był otoczony ziemnymi wałami o wysokości 50 m. Wokół zamku znajdowały cztery bastiony. Forteca była również chroniona przez głębokie fosy wypełnione wodą. Pod zamkiem znajdowały się duże lochy, w którym można było ukryć się przed wrogami. Pod koniec XVIII w. Antoni Rudziński (1754-1821) herbu Prus III, syn Eustachii Elżbiety Potockiej herbu Pilawa (1720-1781), na miejscu zrujnowanego zamku zbudował parterowy klasyczny pałac, kryty dachem dwuspadowym, z piętrowym portykiem od frontu z czterema kolumnami podtrzymującymi fronton, z lukarnami na bocznych skrzydłach. Pałac posiadał imponujące wyposażenie, m.in. kolekcję naczyń z porcelany z cenną zastawą chińską dla 60 osób. Ciekawym meblem z pałacowego wyposażenia była stara kołyska, przypominająca ogromne jajko. W pałacu znajdowały się biura, sypialnie, pokoje, w których często przyjmowano gości. Wszystkie pokoje były wygodne i stylowo umeblowane. Dom był używany przez cały rok, ponieważ w pokojach znajdowały się klasyczne kominki. Pałac otaczał duży park z alejkami, w którym rosło wiele drzew ozdobnych, w tym: grab, lipa, świerk, topola i kwiatów. Najciekawszym elementem architektury była brama, ocalała po drugim zamku. Jej wysokość wynosiła około 10 m (1939 r.). Na bramie znajdowała się marmurowa płyta z łacińskim napisem. Pałac spłonął w 1918 r.

Linki zewnętrzne

Koniuchy, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. XV, cz. 2: Januszpol – Wola Justowska, Warszawa 1902, s. 115 .