Kompleks żytni dobry
Kompleks żytni dobry (5) – kompleks ten obejmuje gleby mniej urodzajne i lżejsze niż gleby zaliczane do kompleksu czwartego. Do tego kompleksu przeważnie należą gleby wytworzone z piasków, całkowite oraz gleby wytworzone z piasków gliniastych lekkich, zalegających na zwięźlejszym podłożu. Gleby te są wrażliwe na suszę i najczęściej są zakwaszone. Na glebach należących do tego kompleksu uprawia się głównie żyto i ziemniaki, choć można również pszenicę i jęczmień, ale gleba musi być w wysokiej kulturze. W klasyfikacji bonitacyjnej zaliczane są do klasy IV a i IV b[1].
Wieloletnie (1989-2002/03[a] r.) badania odnośnie do wpływu jakości gleby na plonowanie zbóż wykazały, że na glebie należącej do kompleksu żytniego dobrego uzyskiwano plony rzędu (w t/ha): 3,68 (pszenica jara), 4,15 (jęczmień jary), 4,37 (pszenica ozima), 4,49 (jęczmień ozimy), 5,19 (pszenżyto ozime), 4,62 (żyto ozime)[2][3][4].
Na glebie kompleksu żytniego dobrego stwierdzono wzrost plonu ziarna jęczmienia jarego wraz ze zwiększeniem gęstości siewu. Według wieloletnich badań (1978-2011 r.) dla gęstości siewu 240, 310 i 380 ziaren/m² jęczmień plonował odpowiednio 3,46, 3,73 i 3,89 t/ha[5].
Uwagi
edytuj- ↑ Do roku 2003 tylko rośliny jare.
Przypisy
edytuj- ↑ Andrzej Mocek, Stanisław Drzymała: Geneza, analiza i klasyfikacja gleb. Wydawnictwo Uniwersytetu Przyrodniczego w Poznaniu, 2010. ISBN 978-83-7160-586-4.
- ↑ Wpływ jakości gleby na plonowanie pszenicy jarej i jęczmienia jarego. [dostęp 2013-03-05].
- ↑ Wpływ wybranych cech jakości gleby na plonowanie pszenicy ozimej i jęczmienia ozimego. [dostęp 2013-03-05].
- ↑ Wpływ wybranych cech jakości gleby na plonowanie pszenżyta ozimego i żyta ozimego. [dostęp 2013-03-05].
- ↑ Kazimierz Noworolnik: Określanie gęstości siewu zbóż w zależności od warunków siedliskowo-agrotechnicznych. Wydawnictwo IUNG-PIB, 2006, s. 4. ISBN 83-89576-08-2.