Kolegium Rungego w Poznaniu
Kolegium Rungego w Poznaniu – jeden z budynków Uniwersytetu Przyrodniczego w Poznaniu, zlokalizowany na narożniku ulic Wojska Polskiego i ulicy Wincentego Witosa (Trasa Niestachowska) na Sołaczu.
 nr rej. A-360 z 24.10.1991[1]
| |
| |
| Państwo | |
|---|---|
| Miejscowość |
Poznań |
| Adres |
ul. Wojska Polskiego 52 |
| Styl architektoniczny | |
| Ukończenie budowy |
1914 |
Położenie na mapie Poznania  | |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa wielkopolskiego  | |
 52°25′40″N 16°54′05″E/52,427778 16,901389
| |
Historia
edytujEklektyczny, zabytkowy obiekt nawiązuje zarówno do tradycji neorenesansowych, jak i klasycznych. Silnie rozczłonkowana sylwetka charakteryzuje się bogatą grą płaszczyzn dachowych, zwieńczonych sygnaturką. Budynek jest dwukondygnacyjny, z portalem na osi i letnim dziedzińcem z tyłu. Wzniesiono go w 1914 dla bractwa kurkowego – stąd data 1253 na portalu (przyjmowana za rok narodzin poznańskiego bractwa). Mieścił po wybudowaniu różnego rodzaju pomieszczenia klubowe, w tym restaurację. W 1920 sprzedany został Uniwersytetowi Poznańskiemu. Od tego czasu mieści nieprzerwanie komórki Wydziału Rolniczo-Leśnego, a w sali głównej – reprezentacyjnej sali Uniwersytetu Przyrodniczego odbywają się konferencje międzynarodowe, wykłady zaproszonych gości i obrady Senatu UP.
Nazwa upamiętnia Stanisława Rungego – rektora Uniwersytetu w latach 1933-1936. W 1951 Kolegium przejęła nowo powstała Wyższa Szkoła Rolnicza w Poznaniu, późniejsza Akademia Rolnicza (od 1972), a dzisiejszy Uniwersytet Przyrodniczy (od 2008).
Tablica
edytujNa ścianie wschodniej umieszczona jest tablica pamiątkowa o treści: Pomni / chlubnych tradycji naszej uczelni / w 80-lecie powstania / składamy hołd jej twórcom i nauczycielom / Wychowankowie / Poznań 1.X.1999.[2].
Dojazd
edytujDojazd zapewniają autobusy linii 64, 82, 91, 93, 95, do przystanku Wojska Polskiego.
Zobacz też
edytujInne kolegia Uniwersytetu Przyrodniczego:
W pobliżu znajdują się również:
Przypisy
edytuj- ↑ Rejestr zabytków nieruchomych – województwo wielkopolska [online], Narodowy Instytut Dziedzictwa, 30 września 2024.
- ↑ napis in situ
Bibliografia
edytuj- Atlas architektury Poznania, Janusz Pazder (red.), Aleksandra Dolczewska, Poznań: Wydawnictwo Miejskie, 2008, s. 317, ISBN 978-83-7503-058-7, OCLC 316600366.
- Marcin Libicki, Poznań – przewodnik, Piotr Libicki (ilustr.), Poznań: Wydawnictwo Gazeta Handlowa, 1997, s. 306-307, ISBN 83-902028-4-0, OCLC 69302402.
- Poznań – atlas aglomeracji 1:15.000, wyd. CartoMedia/Pietruska & Mierkiewicz, Poznań, 2008, ISBN 978-83-7445-018-8.