Kolcosił drzewiasty

gatunek rośliny

Kolcosił drzewiasty (Kalopanax septemlobus) – gatunek z rodziny araliowatych z monotypowego rodzaju Kalopanax. Występuje we wschodniej Azji: na Sachalinie, w Kraju Nadmorskim, na Wyspach Japońskich, na Półwyspie Koreańskim, w północno-wschodnich, wschodnich i południowo-wschodnich Chinach[3][5]. Rośnie w lasach od poziomu morza po 2500 m n.p.m.[5] Kwitnie od czerwca do sierpnia[5], kwiaty zapylane są przez owady[4].

Kolcosił drzewiasty
Ilustracja
Systematyka[1][2]
Domena

eukarionty

Królestwo

rośliny

Podkrólestwo

rośliny zielone

Nadgromada

rośliny telomowe

Gromada

rośliny naczyniowe

Podgromada

rośliny nasienne

Nadklasa

okrytonasienne

Klasa

Magnoliopsida

Nadrząd

astropodobne

Rząd

selerowce

Rodzina

araliowate

Rodzaj

Kalopanax

Gatunek

kolcosił drzewiasty

Nazwa systematyczna
Kalopanax septemlobus (Thunb.) Koidz.
Bot. Mag. (Tokyo) 39: 306 (1925)[3]
Synonimy
  • Acanthopanax septemlobus (Thunb.) Koidz. ex Rehder
  • Eleutherococcus septemlobus (Thunb.) Mabb.
  • Acer septemlobum Thunb.[3]
  • Kalopanax pictus (Thunb.) Nakai[4]

Gatunek uprawiany jest jako drzewo ozdobne[4][6]. Dobrze rośnie w cieniu, wymaga miejsc osłoniętych. Bywa uprawiany także w Polsce[7]. Wykorzystywany jest także jako źródło drewna[6].

Morfologia

edytuj
Pokrój
Drzewa osiągające do 30[5]–31[4] m wysokości, o pniu do 1 m średnicy[5]. Pokrój ma nieregularny[8]. Pędy ma grube, sztywne i kolczaste[8][4]. Kora ciemnoszara, z kolcami. Pąki do 4 cm długości[8].
Liście
Skrętoległe, sezonowe, z długimi ogonkami nagimi, do 50 cm długości[4]. Blaszki w ogólnym zarysie zaokrąglone, zwykle do 25 cm średnicy, z 5–7 trójkątniejajowatymi, zaostrzonymi klapami[5]. U nasady sercowato wycięte, zaokrąglone lub ucięte[5], na brzegu z drobnymi, haczykowatymi ząbkami[8]. Początkowo ciemnoczerwone[8] i od spodu owłosione, później nagie, z wierzchu ciemnozielone, od spodu jasnozielone[5], opadają jesienią nieprzebarwione[8].
Kwiaty
Drobne, zebrane w baldachy o średnicy 2–2,5 cm, a te z kolei w złożone baldachy osiągające zwykle ok. 30 cm średnicy. Szypuły kwiatostanu mają 2–6 cm długości[5]. Rąbek kielicha ma 5 płytkich ząbków. Płatki korony w liczbie 5, są rozpostarte[4], białe lub zielonkawożółte[5]. Pręcików jest 5. Zalążnia jest dolna, dwukomorowa, zwieńczona pojedynczą, rozwidloną szyjką słupka[4].
Owoce
Kulistawe, czarnoniebieskie po dojrzeniu pestkowce o średnicy do 5 mm, zawierające dwa spłaszczone nasiona[5][4]. Owoce wiszą na drzewach do zimy[8].

Systematyka

edytuj
Pozycja systematyczna

Rodzaj należący do podrodziny Aralioideae z rodziny araliowatych (Araliaceae)[2]. Gatunek jest bardzo różnie ujmowany – jako przynależący do szeroko ujmowanych rodzajów kolcosił Acanthopanax lub eleuterokok Eleutherococcus[6].

W obrębie gatunku wyróżniany jest obok podgatunku nominatywnego także subsp. lutchuensis (Nakai) H.Ohashi. Wyróżniane też bywają odmiany różniące się budową liści (var. septemlobus, var. magnificus[5], var. maximowiczii[8]), ale ze względu na mało czytelne różnice i występowanie form pośrednich zasadność ich wyróżniania jest kwestionowana[5][8].

Przypisy

edytuj
  1. Michael A. Ruggiero i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI10.1371/journal.pone.0119248, PMID25923521, PMCIDPMC4418965 [dostęp 2022-03-09] (ang.).
  2. a b Peter F. Stevens, Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2022-03-09] (ang.).
  3. a b c Kalopanax septemlobus (Thunb.) Koidz.. [w:] Plants of the World online [on-line]. Royal Botanic Gardens, Kew. [dostęp 2022-03-09].
  4. a b c d e f g h i Roger Philips, Martyn Rix: The Botanical Garden. Vol. 1. Trees and shrubs. London: Macmillan, 2002, s. 378. ISBN 0-333-73003-8.
  5. a b c d e f g h i j k l m Kalopanax septemlobus. [w:] Flora of China [on-line]. eFloras.org. [dostęp 2022-03-09].
  6. a b c David J. Mabberley, Mabberley’s Plant-Book, Cambridge: Cambridge University Press, 2017, s. 326, DOI10.1017/9781316335581, ISBN 978-1-107-11502-6, OCLC 982092200.
  7. Jerzy Hrynkiewicz-Sudnik, Bolesław Sękowski, Mieczysław Wilczkiewicz: Rozmnażanie drzew i krzewów liściastych. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2001, s. 461. ISBN 83-01-13434-8.
  8. a b c d e f g h i Owen Johnson, Drzewa: przewodnik Collinsa, Warszawa: MULTICO Oficyna Wydawnicza, 2009, s. 424, ISBN 978-83-7073-643-9, OCLC 750566633.