Kodeks wykroczeń
Kodeks wykroczeń (ustawa z dnia 20 maja 1971 r. – Kodeks wykroczeń) – polska ustawa, uchwalona przez Sejm PRL, regulująca prawo wykroczeń. Określa ona zasady ponoszenia odpowiedzialności za wykroczenia. Zawiera katalog wykroczeń i kar przewidzianych za ich popełnienie.
| Nazwa potoczna |
kodeks wykroczeń |
|---|---|
| Skrót nazwy |
kw, k.w., KW |
| Państwo | |
| Data wydania |
20 maja 1971 |
| Miejsce publikacji | |
| Tekst jednolity | |
| Data wejścia w życie |
1 stycznia 1972 |
| Rodzaj aktu | |
| Przedmiot regulacji | |
| Status |
obowiązujący |
| Ostatnio zmieniony przez | |
| Wejście w życie ostatniej zmiany |
1 października 2023 |
| Zastrzeżenia dotyczące pojęć prawnych | |
Kodeks zastąpił wcześniejsze regulacje[1], zwłaszcza Prawo o wykroczeniach z 11 lipca 1932[2].
Struktura redakcyjna kodeksu
edytujKodeks wykroczeń posiadał pierwotnie 166 artykułów, dzieli się na dwa części i 19 rozdziałów:
- Część ogólna (art. 1 – 48)
- Rozdział I Zasady odpowiedzialności (art. 1 – 17)
- Rozdział II Kary, środki karne i zasady ich wymiaru (art. 18 – 39)
- Rozdział III Zastosowanie środków oddziaływania wychowawczego (art. 40 – 41)
- Rozdział IV Warunkowe zawieszenie kary aresztu (art. 42 – 44)
- Rozdział V Przedawnienie orzekania, wykonania kary oraz zatarcie ukarania (art. 45 – 46)
- Rozdział VI Wyjaśnienie wyrażeń ustawowych (art. 47)
- Rozdział VII Stosunek do ustaw szczególnych (art. 48)
- Część szczególna (art. 49 – art. 166)
- Rozdział VIII Wykroczenia przeciwko porządkowi i spokojowi publicznemu (art. 49 – 64)
- Rozdział IX Wykroczenia przeciwko instytucjom państwowym, samorządowym i społecznym (art. 65 – 69)
- Rozdział X Wykroczenia przeciwko bezpieczeństwu osób i mienia (art. 70 – 83)
- Rozdział XI Wykroczenia przeciwko bezpieczeństwu i porządkowi w komunikacji (art. 84 – 103)
- Rozdział XII Wykroczenia przeciwko osobie (art. 104 – 108)
- Rozdział XIII Wykroczenia przeciwko zdrowiu (art. 109 – 118)
- Rozdział XIV Wykroczenia przeciwko mieniu (art. 119 – 131)
- Rozdział XV Wykroczenia przeciwko interesom konsumentów (art. 132 – 139)
- Rozdział XVI Wykroczenia przeciwko obyczajności publicznej (art. 140 – 142)
- Rozdział XVII Wykroczenia przeciwko urządzeniom użytku publicznego (art. 143 – 145)
- Rozdział XVIII Wykroczenia przeciwko obowiązkowi ewidencji (art. 146 – 147a)
- Rozdział XIX Szkodnictwo leśne, polne i ogrodowe (art. 148 – 166)
Nowelizacje
edytujKodeks wykroczeń znowelizowano wielokrotnie. Ostatnia zmiana weszła w życie w 2023 roku[3].
Zobacz też
edytujPrzypisy
edytuj- ↑ Ustawa z dnia 20 maja 1971 r. Przepisy wprowadzające Kodeks wykroczeń (Dz.U. z 1971 r. nr 12, poz. 115). Równocześnie uchwalono trzy inne ustawy: Ustawę z dnia 20 maja 1971 r. Kodeks postępowania w sprawach o wykroczenia (Dz.U. z 1971 r. nr 12, poz. 116), Ustawę z dnia 20 maja 1971 r. Przepisy wprowadzające Kodeks postępowania w sprawach o wykroczenia (Dz.U. z 1971 r. nr 12, poz. 117) oraz Ustawę z dnia 20 maja 1971 r. o ustroju kolegiów do spraw wykroczeń (Dz.U. z 1971 r. nr 12, poz. 118).
- ↑ Rozporządzenie Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 11 lipca 1932 r. - Prawo o wykroczeniach (Dz.U. z 1932 r. nr 60, poz. 572, ze zm.)
- ↑ Ustawa z dnia 7 lipca 2022 r. o zmianie ustawy - Kodeks karny oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. z 2022 r. poz. 2600).
Linki zewnętrzne
edytuj- Kodeks wykroczeń w Internetowym Systemie Aktów Prawnych
- Kodeks wykroczeń - Dz.U.2019.821 t.j. - wersja od: 11 lipca 2019 r. do: 17 kwietnia 2026 r. - OpenLEX Wolters Kluwer
Artykuł uwzględnia ograniczony pod względem terytorialnym stan prawny na 1 października 2023 r. Zapoznaj się z zastrzeżeniami dotyczącymi pojęć prawnych w Wikipedii.