Kodeks 0101
Kodeks 0101 (Gregory-Aland no. 0101), ε 48 (Soden)[1] – grecki kodeks uncjalny Nowego Testamentu na pergaminie, paleograficznie datowany na VIII wiek. Rękopis przechowywany jest w Austriackiej Bibliotece Narodowej (Pap. G. 39780) w Wiedniu[2].
.JPG) Jan 1,29-30 | |
| Data powstania |
VIII wiek |
|---|---|
| Rodzaj | |
| Numer |
0101 |
| Zawartość |
Ewangelia Jana 1 † |
| Język |
grecki |
| Rozmiary |
11 × 9 cm |
| Typ tekstu |
tekst aleksandryjski |
| Kategoria |
II |
| Miejsce przechowywania | |
Opis
edytujDo dnia dzisiejszego zachował się fragment 1 karty kodeksu (11 na 9 cm) z tekstem Ewangelii Jana (1,29-30.31-32). Tekst pisany jest jedną kolumną na stronę, 14 linijek w kolumnie[2]. Pergamin jest barwy brunatnej i zachował się w złej kondycji. Kształty liter są typowe dla środowiska aleksandryjskiego i przypominają nieco koptyjską uncjałę. Skryba miał tendencję do zawężania liter epsilon oraz sigma[3].
Fragment zawiera następujące nomina sacra: ΠΝΑ (duch), ΙΝ (Jezusa) i ΙΣΛ (Izrael)[3].
Tekst
edytujTekst kodeksu reprezentuje aleksandryjską tradycję tekstualną. Kurt Aland zaklasyfikował go do kategorii II[2].
W Jana 1,30 przekazuje wariant περι; wariant wspierany jest przez Sinaiticus², A, C³, L, Θ, Ψ, 063, f1, f13, większość bizantyjską; rękopisy tradycji aleksandryjskiej przekazują wariant ὑπὲρ ( , , , Sinaiticus*, Vaticanus, C*, WS).
|
|
Historia
edytujGregory datował fragment na VII wiek[4]. Obecnie INTF datuje go na VIII wiek[5]. Fragment znaleziony został w Egipcie, w Fajum[3][6].
Karl Wessely wydał tekst fragmentu metodą facsimile w 1894 roku[7]. Fragment badany był przez Gregory’ego w 1887 roku, który opublikował jego tekst w 1900[4]. Gregory w 1908 roku dał mu siglum 0101[1].
Tekst fragmentu ponownie został wydany przez Davida Parkera w 2007 roku[8]. W roku 2008 facsimile fragmentu wraz z transkrypcją wydali Stanley E. Porter oraz Wendy J. Porter. Porterowie odczytali więcej liter niż Wessely[3]. Rękopis wykorzystywany jest w krytycznych wydaniach greckiego Nowego Testamentu.
Zobacz też
edytujPrzypisy
edytuj- ↑ a b Gregory 1908 ↓, s. 40.
- ↑ a b c Aland i Aland 1995 ↓, s. 121.
- ↑ a b c d Porter i Porter 2008 ↓, s. 157.
- ↑ a b Gregory 1900 ↓, s. 74–75.
- ↑ INTF, Kodeks 0101 (GA), [w:] Liste Handschriften, Münster [dostęp 2011-12-30].
- ↑ Kodeks 0101 LDAB.
- ↑ Wessely 1894 ↓, s. 129.
- ↑ Schmid, Parker i Elliott 2007 ↓, s. 115–116.
Bibliografia
edytuj- K. Aland, B. Aland: The Text of the New Testament: An Introduction to the Critical Editions and to the Theory and Practice of Modern Textual Criticism. przeł. Erroll F. Rhodes. Grand Rapids, Michigan: William B. Eerdmans Publishing Company, 1995. ISBN 978-0-8028-4098-1. (ang.).
- Caspar René Gregory: Die griechischen Handschriften des Neuen Testament. Leipzig: J.C. Hinrichs’sche Buchhandlung, 1908.
- Caspar René Gregory: Textkritik des Neuen Testaments. T. 1. Leipzig: Hinrichs, 1900, s. 74–75. (niem.).
- Karl Wessely: Papyrus Erzherzog Rainer. Führer durch die Ausstellung. Wien: 1894, s. 129.
- U.B. Schmid, D.C. Parker, W.J. Elliott: The Gospel according to St. John: The majuscules. Brill: 2007, s. 115–116. [tekst manuskryptu]
- Stanley E. Porter, Wendy J. Porter: New Testament Greek Papyri and Parchments. Berlin - New York: Walter de Gruyter, 2008, s. 157–159. ISBN 978-3-11-020308-0.
Linki zewnętrzne
edytuj- Kodeks 0101 (GA) w: Liste Handschriften. [w:] Münster Institute [on-line]. INTF. [dostęp 2011-12-30].