Koczobryk

Koczobryk – zbliżona kształtem do kocza resorowana duża kryta (całkowicie lub częściowo) bryczka^[1] czterokołowa, czteroosobowa, o płaskim dnie, z drzwiczkami i nadkolami^[2]; stosowana jako środek transportu przez drobną szlachtę w XIX wieku, zwłaszcza na Mazowszu, Małopolsce i Kielecczyźnie^[3].

Przypisy

↑ Koczobryk. W: Władysław Kopaliński: Słownik mitów i tradycji kultury. Warszawa: Państwowy Instytut Wydawniczy, 1985, s. 496. ISBN 978-83-06-00861-6.
↑ Sławomir Karp. Wyposażenie wozowni dworskiej z pierwszej połowy XIX w. na przykładzie litewskich Johaniszkieli. „Kwartalnik Historii Kultury Materialnej”. 60 (4), s. 647, 2012. Instytut Archeologii i Etnologii Polskiej Akademii Nauk. ISSN 0023-5881.
↑ Koczobryk. W: Nowa encyklopedia powszechna PWN. T. 4. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2004, s. 434.

Linki zewnętrzne

Fotografia koczobryka z Fabryki Powozów Braci Kabasów w Zamościu, lata 20–30. XX wieku. [dostęp 2017-07-18].

[1] Koczobryk. W: Władysław Kopaliński: Słownik mitów i tradycji kultury. Warszawa: Państwowy Instytut Wydawniczy, 1985, s. 496. ISBN 978-83-06-00861-6.

[2] Sławomir Karp. Wyposażenie wozowni dworskiej z pierwszej połowy XIX w. na przykładzie litewskich Johaniszkieli. „Kwartalnik Historii Kultury Materialnej”. 60 (4), s. 647, 2012. Instytut Archeologii i Etnologii Polskiej Akademii Nauk. ISSN 0023-5881.

[3] Koczobryk. W: Nowa encyklopedia powszechna PWN. T. 4. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2004, s. 434.

[1]

[2]

[3]