Kocioł Łomniczki
Kocioł Łomniczki (oficjalnie Kocioł pod Śnieżką[1]; niem. Melzergrund) – kocioł polodowcowy w Karkonoszach, w Sudetach Zachodnich.
Kocioł Łomniczki – najgłębszy (około 300 m) karkonoski kocioł pochodzenia lodowcowego, utworzony u podnóża Równi pod Śnieżką[2].
Kocioł ma kształt rozległej niszy, która podcina wschodnie zbocze Równi pod Śnieżką i północno-zachodnie zbocze Śnieżki[2]. Wysokość ścian kotła wynosi 100 m. Dno kotła znajduje się na wysokości 1100–1150 m n.p.m. W zachodniej części kotła Jarem Łomniczki spada system kaskad na Łomniczce, tworząc Wodospad Łomniczki[2]. Jest to najdłuższy (300 m) ciąg kaskad w polskich Karkonoszach[2]. W kotle brak moren czołowych, które prawdopodobnie zostały rozmyte przez wody Łomniczki. Najniższe moreny występują na wysokości 880–900 m n.p.m. Największy zasięg lodowca wynosił 2.000 m. Powstał w plejstocenie, prawdopodobnie w czasie ostatniego zlodowacenia (bałtyckiego).
Kocioł charakteryzuje się licznymi spływami gruzowymi, w 2011 r. były tam widoczne ślady 23 takich spływów[3]
Na ścianie kotła usytuowano symboliczny cmentarz ludzi związanych z Karkonoszami, którzy zginęli w górach[2].
Obszar kotła objęty jest ścisłą ochroną. Już w 1933 utworzono tu rezerwat przyrody[2].
Turystyka
edytujPrzez kocioł prowadzi szlak turystyczny[4]:
– czerwony fragment Głównego Szlaku Sudeckiego z Karpacza na Równię pod Śnieżką.
Kocioł Łomniczki stanowi zimą bardzo niebezpieczne miejsce ze względu na duże zagrożenie lawinowe. Z tego powodu zimą szlak turystyczny prowadzący przez kocioł jest zamknięty.
W pobliżu górnej krawędzi kotła na Równi pod Śnieżką położone jest schronisko turystyczne Dom Śląski (Schronisko pod Śnieżką). Poniżej kotła znajduje się schronisko „Nad Łomniczką”.
W roku 1901 powyżej Wodospadu Łomniczki powstało niewielkie schronisko (na jedynej zachowanej jego fotografii nosi nazwę Einkehrhaus zum Lomnitzfall im Melzergrund). Jeszcze przed oddaniem do użytku, 3 marca 1902 zostało zniszczone przez lawiny śnieżne[2].
Przypisy
edytuj- ↑ Nie ma Kotła Łomniczki!
- ↑ a b c d e f g Słownik geografii turystycznej Sudetów. redakcja Marek Staffa. T. 3: Karkonosze. Warszawa; Kraków: Wydawnictwo PTTK „Kraj”, 1993, s. 102, 103. ISBN 83-7005-168-5.
- ↑ Knapik R., 2011: Kocioł Łomniczki. Sudety, 3: 34-35.
- ↑ Mapa turystyczna. [dostęp 2018-05-01].
Bibliografia
edytuj- Słownik geografii turystycznej Sudetów, t. 3 Karkonosze, red. Marek Staffa, Wydawnictwo PTTK "Kraj", Warszawa – Kraków 1993, ISBN 83-7005-168-5.
- Mapa turystyczna Karkonosze polskie i czeskie 1:25 000, Wydawnictwo "Plan", Jelenia Góra, ISBN 83-88049-26-7.