Kochany
Kochany – wieś w Polsce, położona w województwie mazowieckim, w powiecie siedleckim, w gminie Wodynie[5][6]. Przez wieś przepływa rzeczka Jamielna.
| wieś | |
| Państwo | |
|---|---|
| Województwo | |
| Powiat | |
| Gmina | |
| Liczba ludności (2011) | |
| Strefa numeracyjna |
25 |
| Kod pocztowy |
08-116[4] |
| Tablice rejestracyjne |
WSI |
| SIMC |
0694787 |
Położenie na mapie gminy Wodynie  | |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa mazowieckiego  | |
Położenie na mapie powiatu siedleckiego  | |
 51°58′48″N 21°53′46″E/51,980000 21,896111[1]
| |
W latach 1975–1998 wieś administracyjnie należała do województwa siedleckiego.
Wierni Kościoła rzymskokatolickiego należą do parafii Nawiedzenia Najświętszej Maryi Panny w Seroczynie.
Wieś królewska położona była w drugiej połowie XVI wieku w powiecie garwolińskim ziemi czerskiej województwa mazowieckiego[7].
Historia
edytujKochany były zaściankiem szlacheckim rodziny Urbanków. Wieś po raz pierwszy wzmiankowano w 1565 – liczyła wówczas 3 gospodarstwa i młyn. W 1660 roku wieś wchodziła w skład starostwa Latowicz[8]. W 1660 roku było 5 gospodarstw, a w 1662 - 16 mieszkańców. W 1784 wieś należała do Adama Czartorskiego[9]. W 1789 liczyła 8 domów i 8 rodzin, o nazwiskach: Kosut, Flis, Urbanek Płatek, Ositek, Bogusz, Wrzodek. W 1827 we wsi było 12 domów i 70 mieszkańców. W 1864 car Aleksander II Romanow wydał dekret o uwłaszczeniu włościan w Królestwie Polskim, na jego mocy Kochany stała się własnością mieszkających w niej rolników. W 1880 liczba domów we wsi zmniejszyła się do 9.
Na zachód od osady odnaleziono grot brązu, wyroby krzemienne i fragmenty naczyń, wskazujące na istnienie tu w czasach przedhistorycznych cmentarzyska i osady.
Nazwa dzierżawcza, pochodzi od staropolskiego popularnego wśród włościan imienia „Kochan”.
Przypisy
edytuj- ↑ Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 55312
- ↑ Wieś Kochany w liczbach [online], Polska w liczbach [dostęp 2020-03-02], liczba ludności na podstawie danych GUS.
- ↑ GUS: Ludność - struktura według ekonomicznych grup wieku. Stan w dniu 31.03.2011 r..
- ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2013, s. 486 [zarchiwizowane z adresu 2014-02-22].
- ↑ Rozporządzenie w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200)
- ↑ GUS. Wyszukiwarka TERYT
- ↑ Mazowsze w drugiej połowie XVI wieku ; Cz.1, Mapa, plany, Warszawa 1973, k. 4.
- ↑ Janusz Nowak, Latowicz - starostwo niegrodowe w czasach Denhoffów (1708-1731), w: Wschodni Rocznik Humanistyczny, t. II, 1995, s. 126.
- ↑ Czaykowski 2006 ↓, s. 760.
Bibliografia
edytuj- Chlebowski B., 1880. Słownik Geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich, Warszawa.
- Gajowniczek. Z. 1999. Dzieje Latowicza, FPL, Latowicz
- Gieysztorowa I., 1967. Lustracja województwa Mazowieckiego 1565 roku, cześć l. Warszawa.
- Wawrzyńczyk A., 1989. Lustracje województwa Mazowieckiego XVII wieku, T.2 (1660-1661), Warszawa.
- Węgrzynowicz T., 1969. Materiały kultury łużyckiej ze wschodniego Mazowsza i Podlasia, Wiadomości Archeologiczne T.34: 389-411.
- AGAD, Archiwum Skarbu Koronnego, Oddział I, sygn. 72 cz.2. – Rejestr pogłownego Ziemi Czerskiej.
- AGAD, Archiwum Skarbu Koronnego Oddział XLVI, sygn. 143-B – Lustracja Starostwa Latowickiego z 1569 r. (mikrofilm: 2262)
- AGAD, Archiwum Skarbu Koronnego Oddział XLVI, sygn. 147-B - Lustracja Starostwa Latowickiego (odpis z 1853 r.) 1660 r. (mikrofilm: 2568)
- AGAD, Archiwum Skarbu Koronnego Oddział XLVI, sygn. 170 – Lustracja starostwa latowickiego z 1789 r. (mikrofilm: 2585)
- Franciszek Czaykowski: Regestr diecezjów Franciszka Czaykowskiego czyli właściciele ziemscy w Koronie 1783-1784. Warszawa: 2006. ISBN 83-7181-333-3.
Linki zewnętrzne
edytuj- Kochany (1), [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. IV: Kęs – Kutno, Warszawa 1883, s. 225.