Kochanie, zabiłam nasze koty
Kochanie, zabiłam nasze koty – powieść Doroty Masłowskiej wydana w 2012 w Warszawie przez wydawnictwo „Noir sur Blanc”.
Autor | |||
---|---|---|---|
Typ utworu |
powieść | ||
Wydanie oryginalne | |||
Miejsce wydania | |||
Język | |||
Data wydania | |||
Wydawca | |||
|
Akcja powieści rozgrywa się w fikcyjnych Stanach Zjednoczonych Ameryki. Miasto, w którym mieszkają główne bohaterki (Farah i Jo) wzorowane jest na Nowym Jorku, jednak nie jest to rzeczywiste miasto, a jedynie polskie wyobrażenie o tej amerykańskiej metropolii[1]. Autorka skonstruowała język powieści w taki sposób, aby sprawiał wrażenie złego i automatycznego tłumaczenia z języka angielskiego[2][3]. Masłowska nawiązywała też do języka chick lit, poradników i kolorowej prasy[2][4].
Autorka uznała Kochanie, zabiłam nasze koty za swoją najbardziej przemyślaną powieść[1]. Przemysław Czapliński interpretował utwór jako opowieść o snach współczesnej klasy średniej i zapis doświadczeń pokolenia świata konsumpcji i globalizacji[5]. Radosław Kobierski dopatrzył się w powieści inspiracji prozą Henry'ego Millera, Charlesa Bukowskiego i Philipa Rotha, oraz uznał, że jest ona utworem o pozbawionych właściwości jednostkach, próbujących rozpaczliwie zapełnić wewnętrzną pustkę[6]. Justyna Sobolewska z kolei chwaliła książkę za wykorzystanie różnorodnych rejestrów językowych[2]. Jacek Cieślak odczytywał Kochanie, zabiłam nasze koty jako opowieść o banale i pokoleniowej pustce; jednocześnie uważał, że sam utwór, opisując banalność, stał się banalny[7]. Kinga Dunin pozytywnie oceniła warstwę językową i konstrukcję powieści, jednak jej przesłanie uznała za zbiór banalnych, pustych diagnoz[8].
Przypisy
edytuj- ↑ a b Syreni śpiew. Z Dorotą Masłowską rozmawia Zuzanna Ziomecka., "Przekrój", nr 42 (3509), 15 października 2012, s. 26
- ↑ a b c Justyna Sobolewska: Przeszczep jaźni gratis. [dostęp 2012-10-24].
- ↑ Jan Gondowicz: Kompot. [dostęp 2012-10-24].
- ↑ Dorota Masłowska: Polska do mnie nie mówi. [dostęp 2012-10-24]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-10-19)].
- ↑ Przemysław Czapliński Pierwsza recenzja nowej powieści Masłowskiej, "Książki. Magazyn do czytania", nr 3(6), październik 2012, s. 21.
- ↑ Radosław Kobierski Amerykańska Odyseja, "Tygodnik Powszechny", nr 42/2012
- ↑ Jacek Cieślak: Ofiara pustki pokolenia. [dostęp 2012-10-24].
- ↑ Kinga Dunin: Nowa Masłowska czyli mnóstwo niczego. [dostęp 2012-10-24].