Kościół Wszystkich Świętych w Wittenberdze

Kościół Wszystkich Świętych w Wittenberdze, kościół zamkowy (niem. Schlosskirche) – późnogotycki kościół stanowiący obecnie najważniejszą część kompleksu zamkowego w Wittenberdze (Saksonia-Anhalt, Niemcy).

Kościół Wszystkich Świętych w Wittenberdze
Ilustracja
Widok od strony południowo-wschodniej
Państwo

 Niemcy

Miejscowość

Wittenberga

Wyznanie

protestanckie

Kościół
Imię

Wszystkich Świętych

Położenie na mapie Saksonii-Anhaltu
Mapa konturowa Saksonii-Anhaltu, po prawej znajduje się punkt z opisem „Kościół Wszystkich Świętych w Wittenberdze”
Położenie na mapie Niemiec
Mapa konturowa Niemiec, po prawej znajduje się punkt z opisem „Kościół Wszystkich Świętych w Wittenberdze”
Ziemia51°51′58″N 12°38′15″E/51,866111 12,637500
Strona internetowa

Historia

edytuj

Zbudowany w stylu gotyckim w latach 1490–1511 na zlecenie władcy Saksonii - Fryderyka Mądrego. Pracami kierował Conrad Pflüger. Ponadto przy pracach nad wystrojem zamku i kościoła działali tacy artyści jak rzeźbiarz Tilman Riemenschneider, malarze Jacopo de’ Barbari oraz Albrecht Dürer. Przebywający w Wittenberdze od 1508 r. Marcin Luter, 31 października 1517 do drewnianych drzwi przybił 95 tez (tak głosi legenda), wzywając do dysputy o kryzysie w Kościele katolickim. Świątynię gruntownie przebudowywano w XVIII i odbudowano w XIX wieku w duchu neogotyckim ze zniszczeń wojny siedmioletniej. Pracami renowacyjnymi kierował architekt Friedrich Adler.

Architektura kościoła

edytuj
 
Portal z drzwiami upamiętniającymi przybicie przez Marcina Lutra 95 tez
 
Kościół zamkowy – rycina Lucasa Cranacha Starszego
 
Wnętrze kościoła, widok w kierunku wschodnim
 
Grób Lutra
 
Grób Melanchtona

W obecnym kształcie kościół jest neogotycki, w formie trójnawowej pseudohali, z zintegrowanym z częścią nawową długim zamkniętym poligonalnie prezbiterium z obejściem. Nawy boczne, jak i obejście są bardzo wąskie, podzielone na dwie kondygnacje – dolną i górną, którą tworzą empory – jeden z najważniejszych elementów w strukturze kościoła protestanckiego. Wnętrze jest nakryte sklepieniem sieciowym wspartym na ośmiobocznych filarach międzynawowych. Światło wpada przez wielkie ostrołukowe okna z dekoracją maswerkową. Wzniesiony z kamienia kościół ma na zewnątrz elewacje oszkarpowane. Ściany wieńczy gzyms, powyżej którego znajduje się dach z ceramiczną dekoracją ornamentalną, zwieńczony wieżyczką na sygnaturkę. Od strony północno-zachodniej wznosi się wysoka 88-metrowa wieża, wzniesiona na planie okrągłym. Gładkie ściany dolnych kondygnacji kontrastują z bogato dekorowaną formami gotyckimi galerią widokową nakrytą kopułą z latarnią, którą wieńczy hełm w formie iglicy. Poniżej galerii widokowej widoczna jest inskrypcja Ein feste Burg ist unser Gott. Jest to początek napisanej przez Lutra pieśni Warownym grodem jest nasz Bóg, która stała się hymnem reformacji.

Północny portal

edytuj

Od strony północnej znajduje się wejście, gdzie na dawnych drewnianych drzwiach Marcin Luter miał przybić swoje 95 tez. Bezpośrednią przyczyną akcji Lutra była sprawa płatnych odpustów w celu budowy nowej bazyliki w Watykanie. Zamierzeniem Lutra było wezwanie do publicznej dysputy religijnej na temat istoty i skuteczności odpustów. W rzeczywistości zawarta została w nich myśl reformacji kościoła katolickiego. Obecne drzwi są brązowe z XIX wieku. Powyżej nich znajduje się portal z tympanonem, na którym widnieje malowane przedstawienie Ukrzyżowania, adorowanego przez Lutra i Melanchtona na tle rzeki Łaby i panoramy Wittenbergi.

Wystrój wnętrza

edytuj

Wystrój w większości neogotycki (m.in. ołtarz główny i ambona). Wewnątrz m.in. portret Lutra, pędzla Lucasa Cranacha Młodszego, brązowa chrzcielnica wykonana przez P. Vischera z Norymbergi, późnogotyckie nagrobki Jana Stałego i Fryderyka Mądrego. W oknach ścian bocznych XX-wieczne witraże, przedstawiające herby miast, które pierwsze przyjęły luteranizm. Wśród nich znajdują się herby m.in. Gdańska, Wrocławia, Poznania i Gorzowa Wielkopolskiego.

W kościele są pochowani Marcin Luter i Filip Melanchton, co upamiętniają nagrobki znajdujące się w nawie głównej.

Bibliografia

edytuj
  • Constantin Beyer, Bernhard Gruhl: Die Schloßkirche zu Wittenberg, Regensburg 2005

Linki zewnętrzne

edytuj
 
Widok z wieży kościoła zamkowego na Wittenbergę. Widoczne wieże kościoła NMP