Kościół Wszystkich Świętych w Nowym Brzesku

Kościół Wszystkich Świętychrzymskokatolicki kościół parafialny znajdujący się w mieście Nowe Brzesko, w powiecie proszowickim, województwie małopolskim.

Kościół Wszystkich Świętych
Zabytek: nr rej. A-372 z dnia 5.06.1972[1]
kościół parafialny
Ilustracja
Kościół Wszystkich Świętych w Nowym Brzesku
Państwo

 Polska

Miejscowość

Nowe Brzesko

Adres

ul. marsz. J. Piłsudskiego 28

Wyznanie

katolickie

Kościół

rzymskokatolicki

parafia

Wszystkich Świętych w Nowym Brzesku

Wezwanie

Wszystkich Świętych

Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, na dole nieco na prawo znajduje się punkt z opisem „Kościół Wszystkich Świętych”
Położenie na mapie województwa małopolskiego
Mapa konturowa województwa małopolskiego, blisko centrum u góry znajduje się punkt z opisem „Kościół Wszystkich Świętych”
Położenie na mapie powiatu proszowickiego
Mapa konturowa powiatu proszowickiego, na dole znajduje się punkt z opisem „Kościół Wszystkich Świętych”
Położenie na mapie gminy Nowe Brzesko
Mapa konturowa gminy Nowe Brzesko, na dole nieco na lewo znajduje się punkt z opisem „Kościół Wszystkich Świętych”
Położenie na mapie Nowego Brzeska
Mapa konturowa Nowego Brzeska, po prawej nieco na dole znajduje się punkt z opisem „Kościół Wszystkich Świętych”
Ziemia50°07′43″N 20°22′31″E/50,128611 20,375278
Strona internetowa

Budynek oraz dzwonnica zostały wpisane do rejestru zabytków nieruchomych województwa małopolskiego[1].

Historia

edytuj

Pierwsza drewniana świątynia została wzniesiona w 1279 i istniała do 1410 roku. Kolejny murowany kościół rozebrano w 1 połowie XVII wieku. Budowa obecnej świątyni została rozpoczęta w 1632 roku[2]. Prezbiterium, wybudowano w 1640 roku, w latach 1845–1850 przedłużono korpus, podwyższono mury, dobudowano nawy boczne[3]. W latach 1901–1902 dodano do budowli kruchtę i przybudówkę z dwiema kondygnacjami. Konsekracji dokonał Mikołaj Oborski. Kościół był wielokrotnie uszkadzany przez pożary i przebudowywany[2].

Architektura i wyposażenie

edytuj

Budynek murowany, trójnawowy sklepiony. Prezbiterium zamknięte trójbocznie, przebudowane w XIX wieku. Fasada świątyni reprezentuje styl neoromański[3]. W barokowym ołtarzu głównym z 1664 roku znajduje się krucyfiks pomiędzy dwoma złoconymi kolumnami korynckimi oraz późnogotyckie rzeźby MB Bolesnej i św. Jana Ewangelisty. Ołtarz wykonał Franciszek Szczerkalski - zakonnik z klasztoru Norbertanów w Hebdowie. Ambona późnobarokowa, zdobiona złoconymi ornamentami roślinnymi[4][2].
Chór muzyczny z 1859 roku z bogato malowanym parapetem. Organy pochodzą z połowy XIX wieku, zdobione płaskorzeźbami festonów kwiatowo - owocowych[4].

Dzwonnica

edytuj

Obok kościoła stoi drewniana dzwonnica z przełomu XVIII wieku, kwadratowa, o ścianach pochyłych z nadwieszoną izbicą. W dzwonnicy mieszczą się trzy dzwony[4].

Przypisy

edytuj

Bibliografia

edytuj