Kościół Wniebowstąpienia Pańskiego w Dygowie
Kościół Wniebowstąpienia Pańskiego – neogotycki, zabytkowy[1] kościół parafialny w Dygowie.
 nr rej. A-310 z dnia 24 kwietnia 2007 r.[1]
| |||||||||
| kościół parafialny | |||||||||
 Kościół zimą 2010 roku | |||||||||
| Państwo | |||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Miejscowość | |||||||||
| Wyznanie | |||||||||
| Kościół | |||||||||
| Parafia | |||||||||
| Wezwanie | |||||||||
| |||||||||
| |||||||||
Położenie na mapie gminy Dygowo  | |||||||||
Położenie na mapie Polski  | |||||||||
Położenie na mapie województwa zachodniopomorskiego  | |||||||||
Położenie na mapie powiatu kołobrzeskiego  | |||||||||
 54°07′56,7″N 15°43′15,5″E/54,132417 15,720972
| |||||||||
Historia
edytujKościół postawiony został w latach 1879[1]–1890[2] na miejscu wcześniejszego, który stał w tym miejscu przynajmniej od 1276 roku[1]. Poświęcony został 30 maja 1946 roku[2], a erygowany 1 czerwca 1951 roku[2].
Opis
edytuj
Budowla na planie prostokąta zbudowana jest z czerwonej cegły, na kamiennej podmurówce[3]. Kościół jest orientowany[3]. Na wschodniej stronie istnieje trójkątne prezbiterium[3]. Przy głównym wejściu, na zachodniej stronie budynku stoi trójkondygnacyjna wieża z blendami zakończona dachem hełmowym o kształcie ostrosłupa[3]. Na zewnątrz wokół murów biegnie fryz arkadowy[4]. Okna oraz drzwi zakończone są łukiem półokrągłym[3].
Wyposażenie
edytujKościół wyposażony jest w sprawne[3] organy[3] umieszczone na emporze organowej[3], która wznosi się na drewnianych słupach[3]. Prezbiterium urządzone jest według wskazań soboru watykańskiego II[3]. W ołtarzu znajdują się relikwie[3]. W kościele zachowane zostały balaski oddzielające część prezbiterialną kościoła od części nawowej. Podczas mszy służą jako ołtarz do przyjmowania komunii świętej[4].
Przypisy
edytuj- ↑ a b c d Rejestr zabytków nieruchomych - województwo zachodniopomorskie
- ↑ a b c Informacje o parafii. www.koszalin.opoka.org.pl. [dostęp 2011-01-18].
- ↑ a b c d e f g h i j k Kościół w Dygowie. dygowo.pl. [dostęp 2011-01-18]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-03-14)].
- ↑ a b ks. Dominik Kubicki: Gotyckie świątynie powiatów koszalińskiego i kołobrzeskiego. Pelplin: Wydawnictwo Diecezji Pelplińskiej "Bernardinum", 2001, s. 134-135. ISBN 83-88935-01-1.