Kościół Trójcy Świętej w Obrytem

Kościół parafialny Parafii pw. św. Jana Chrzciciela w Obrytem, erygowanej w 1398 r.

Kościół Trójcy Świętej w Obrytem
Zabytek: nr rej. A-344 z dnia 30 stycznia 1986
kościół parafialny
Ilustracja
Państwo

 Polska

Miejscowość

Obryte

Wyznanie

katolickie

Kościół

rzymskokatolicki

Parafia

św. Jana Chrzciciela

Wezwanie

Trójca Święta

Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, blisko centrum na prawo u góry znajduje się punkt z opisem „Kościół Trójcy Świętej w Obrytem”
Położenie na mapie województwa mazowieckiego
Mapa konturowa województwa mazowieckiego, blisko centrum u góry znajduje się punkt z opisem „Kościół Trójcy Świętej w Obrytem”
Położenie na mapie powiatu pułtuskiego
Mapa konturowa powiatu pułtuskiego, po prawej nieco u góry znajduje się punkt z opisem „Kościół Trójcy Świętej w Obrytem”
Położenie na mapie gminy Obryte
Mapa konturowa gminy Obryte, w centrum znajduje się punkt z opisem „Kościół Trójcy Świętej w Obrytem”
Ziemia52°43′00″N 21°14′59″E/52,716667 21,249722

Kościół został wzniesiony w latach 1851-53 na miejscu poprzedniej świątyni drewnianej. Fundatorem kościoła był namiestnik Królestwa Polskiego, książę Michaił Gorczakow. Kościół wzniesiono dzięki staraniom ks. A. Ropelewskiego, pod kierunkiem budowniczego Wilhelma Arnolda. Konsekrowany w 1885 r. przez biskupa Henryka Kossowskiego, spalił się w 1915 r. W 1919 r. architekt Stefan Szyller stworzył projekt odbudowy i rozbudowy kościoła, który nie został zrealizowany. W latach 1924–1928 kościół został odbudowany i powiększony staraniem ks. Aleksandra Zalewskiego, według projektu architekta Aleksandra Sygietyńskiego.

Kościół jest położony w centrum wsi, na niewielkim wzniesieniu. Murowany z cegły, otynkowany, jednonawowy z wtopioną wieżą od frontu i niższym, węższym prezbiterium. Od zachodu półkolista kaplica. Fasada kościoła jest zwrócona na południe. Dach kryty blachą, na wieży znajduje się ostrosłupowy hełm.

Ołtarz główny eklektyczny z 2 ćw. XX w., projektu Stanisława Marzyńskiego, z obrazami Trójcy Świętej i Matki Boskiej Częstochowskiej. Organy kościelne z 1924 r. wykonane przez Stanisława Brzozowskiego. W 1993 r. rozbudowane z 3 do 10 głosów.

Bibliografia

edytuj