Kościół Przemienienia Pańskiego i Matki Boskiej Częstochowskiej w Krynicy-Zdroju

Kościół Przemienienia Pańskiego i Matki Boskiej Częstochowskiej w Krynicy-Zdroju – rzymskokatolicki dawny kościół zdrojowy pw. Przemienienia Pańskiego i Matki Boskiej Częstochowskiej, wybudowany w 1863, znajdujący się w Krynicy-Zdroju.

Kościół Przemienienia Pańskiego i Matki Boskiej Częstochowskiej

nr rej. A-413 z dnia 20.11.1972
kościół pomocniczy
Państwo	Polska
Województwo	małopolskie
Miejscowość	Krynica-Zdrój
Wyznanie	katolickie
Kościół	rzymskokatolicki
Parafia	Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny w Krynicy-Zdroju
Wezwanie	Przemienienie Pańskie i Matki Boskiej Częstochowskiej
Historia Data zakończenia budowy 1863
Dane świątyni Świątynia • materiał bud. • drewno Ołtarz • liczba ołtarzy 3
Położenie na mapie Krynicy-Zdroju Krynica-Zdrój, kościół zdrojowy na Dietlówce
Położenie na mapie Polski Krynica-Zdrój, kościół zdrojowy na Dietlówce
Położenie na mapie województwa małopolskiego Krynica-Zdrój, kościół zdrojowy na Dietlówce
Położenie na mapie powiatu nowosądeckiego Krynica-Zdrój, kościół zdrojowy na Dietlówce
Położenie na mapie gminy Krynica-Zdrój Krynica-Zdrój, kościół zdrojowy na Dietlówce
49°25′10,2″N 20°57′33,5″E

Do 1892 kościół zdrojowy, obecnie pełni funkcję kościoła pomocniczego. Świątynia leży na szlaku architektury drewnianej województwa małopolskiego.

Historia

W wyniku rozwoju Krynicy jako miejscowości uzdrowiskowej zaczęło napływać coraz więcej ludzi wyznania rzymskokatolickiego. Dla nich to i dla mieszkańców miasta wybudowano kościół w latach 1863–1864 w parku na Dietlówce według projektu Feliksa Księżarskiego, architekta, który wsławił się budową Collegium Novum Uniwersytetu Jagiellońskiego w Krakowie. Kościół ten, pw. Przemienienia Pańskiego, został konsekrowany przez ks. Józefa Emanuela Matuzińskiego, proboszcza ze Starego Sącza. Po wybudowaniu nowego kościoła w 1892 świątynia straciła na znaczeniu i została zamknięta. Dopiero na prośbę gości i kuracjuszy wznowiono odprawianie nabożeństw w soboty w okresie letnim. Kościół był kilkakrotnie remontowany w końcu XIX w. W 1991 pożar strawił kopułę, którą odbudowano w 1993.

Architektura i wyposażenie

Budowla nawiązuje do łacińskich wzorów barokowych oraz tradycji budownictwa cerkiewnego. Założenie oparto na rzucie ośmiokąta połączonego krzyżem greckim. Główną część stanowi obszerna nawa nakryta gontowym dachem kopulastym z latarnią. Do czterech boków nawy przylegają przybudówki, pełniące role: prezbiterium, kaplicy bocznej i dwóch krucht wejściowych. Na jednej z nich wieżyczka. Obiekt został zbudowany w konstrukcji zrębowej. Ściany oszalowano pionowo z listwowaniem.

Wewnątrz zastosowano stropy płaskie. Wyposażenie stanowią dwa ołtarze z przełomu XIX i XX w. z obrazami Przemienienia Pańskiego i Matki Boskiej Częstochowskiej oraz kilka współczesnych obrazów świętych.

Obok kościoła znajduje się drewniany krzyż z 1910, upamiętniający 500 rocznicę bitwy pod Grunwaldem.

• 
  Widok od strony frontowej
• 
  Elewacja zachodnia
• 
  Pomnik Wyszyńskiego

Bibliografia

• Magdalena i Artur Michniewscy, Marta Duda, Cerkwie drewniane Karpat. Polska i Słowacja, Wydawnictwo Rewasz, Pruszków, 2003, ss. 133, 134 ISBN 83-89188-08-2
• Praca zbiorowa, Szlak Architektury Drewnianej Małopolska, Kraków 2010, ss. 233, 234 ISBN 978-83-60538-61-6