Kościół Narodzenia Najświętszej Maryi Panny w Zielinie
Kościół pw. Narodzenia NMP w Zielinie – kościół parafialny parafii Narodzenia Najświętszej Marii Panny w Zielinie.
nr rej. A-993 z dnia 01.08.1956[1] | |||||||||
kościół parafialny | |||||||||
Państwo | |||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Miejscowość | |||||||||
Wyznanie | |||||||||
Kościół | |||||||||
Parafia | |||||||||
Wezwanie | |||||||||
| |||||||||
| |||||||||
Położenie na mapie gminy Mieszkowice | |||||||||
Położenie na mapie Polski | |||||||||
Położenie na mapie województwa zachodniopomorskiego | |||||||||
Położenie na mapie powiatu gryfińskiego | |||||||||
52°48′08,9″N 14°34′31,2″E/52,802472 14,575333 |
Opis
edytujBudowla salowa z ciosów granitowych na rzucie wydłużonego prostokąta, bez chóru, z barokową wieżą z 1704 r. Portal zachodni ostrołukowy, 3-uskokowy, od południa ślady zamurowanego portalu z uskokami. W ścianie wschodniej 3 otwory okienne smukłe, ostrołukowe (środkowe zamurowane). W XVIII w. otwory te zostały przemurowane i poszerzone. Wymiary: wnętrze nawy 22 × 9.3 m, grubość ścian bocznych 1.4 m, grubość ścian szczytowych 1.7 m.
W wieży kościelnej znajdują się dzwony:
- z 1592 r., chojeński ludwisarz Daniel Schukar, średnica 0,85 m[2][3], z inskrypcją "Durch das Feuer floß ich, Daniel Schukar goß mich, der Segen Gottes sei mit Euch! Anno 1592"[4] (przez ogień przepłynąłem, Daniel Schukar mnie odlał, niech błogosławieństwo boskie będzie ze mną); górną część płaszcza dekoruje fryz w postaci przeplecionej wici roślinnej, charakterystyczny również w dziełach innych mistrzów tego okresu
- dwa stalowe z lat 20. XX w., firmy Ulrich & Weule[5] z Bockenem (firma J. F. Weule współpracująca z odlewnią Ulrich z Apoldy)
Wyposażenie: trójkondygnacyjny barokowy ołtarz z 1614 r. rzeźbiony w drewnie (obecne obrazy i gipsowe rzeźby bez wartości artystycznej zostały umieszczone w latach 50. XX w.); ambona z 1692 r.; prospekt organowy; strop modrzewiowy z 1983 r.; witraże autorstwa Ireny Kisielewskiej ze Szczecina z 1984 r.
Historia
edytujZbudowany w 2 poł. XIII w. (na co wskazuje staranne opracowanie kwader, ich regularny kształt w poziomych warstwach przy jednoczesnej ostrej formie łuków okien ściany wschodniej)[6], z kostki granitowej, pierwotnie bez wieży. W 1704 r. dobudowano barokową wieżę z cegły. W końcu XIX w. remont kościoła, którego zakres nie jest znany (prawdopodobnie renowacji poddano ołtarz, wzmocniono konstrukcje retabulum).
Podczas II wojny światowej zniszczeniu uległ mur okalający kościół, odbudowany w 1961 r. W tym samym roku rozpoczęto likwidację niemieckiego cmentarza znajdującego się na placu kościelnym. W 1963 r. położono posadzkę. W 1983 r. wykonano strop modrzewiowy, w 1984 r. zamontowano witraże autorstwa Ireny Kisielewskiej ze Szczecina. Renowacja ołtarza w 1994 r. wykonana przez Pracownię Konserwacji i Restauracji Dzieł Sztuki mgr Tadeusza Makulca ze Szczecina, na zlecenie Wojewódzkiego konserwatora Zabytków w Szczecinie.
Cmentarz komunalny
edytujPołożony we wschodniej części wsi, po północnej stronie drogi, o regularnym kształcie, przedzielony niewielkim ciekiem wodnym. Założony po 1945 r.
Przypisy
edytuj- ↑ Rejestr zabytków nieruchomych – województwo zachodniopomorskie [online], Narodowy Instytut Dziedzictwa, 30 września 2024 .
- ↑ F. Wolff: Die Glocken der Provinz Brandenburg und Ihre Giessen. Berlin: Der Zirkel / Architekturverlag G.M.B.H., 1920, s. 114.
- ↑ Sołectwo Zielin. Historia. [dostęp 2010-08-22].
- ↑ Kreis Königsberg/Neumark. Erinnerungen an einen ostbrandenburgischen Landkreis. Berlin/Bonn: Westkreuz-Verlag GmbH, 1996, s. 324.
- ↑ Sołectwo Zielin. Historia. [dostęp 2010-08-22].
- ↑ Zygmunt Świechowski: Architektura granitowa Pomorza Zachodniego w XIII wieku. Poznań: Poznańskie Towarzystwo Przyjaciół Nauk, 1950, s. 100.
Bibliografia
edytuj- Jerzy Kosacki, Bogdan Kucharski: Pomorze Zachodnie i Środkowe. Przewodnik. Warszawa: Sport i Turystyka - MUZA SA, 2001, s. 339. ISBN 83-7200-583-4.
- Sołectwo Zielin. Historia kościoła. [dostęp 2010-08-22]. (kopia z Internet Archive)
- Tygodnik Katolicki Niedziela, edycja szczecińska 07/2003. [dostęp 2010-08-22]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-04)].