Kościół Najświętszej Maryi Panny Szkaplerznej i św. Doroty w Przyrowie

Kościół Najświętszej Maryi Panny Szkaplerznej i Świętej Doroty – rzymskokatolicki kościół parafialny należący do dekanatu Olsztyn archidiecezji częstochowskiej.

Kościół Najświętszej Maryi Panny Szkaplerznej i Świętej Doroty

kościół parafialny
widok ogólny
Państwo	Polska
Województwo	śląskie
Miejscowość	Przyrów ul. Częstochowska
Wyznanie	katolickie
Kościół	rzymskokatolicki
Parafia	św. Doroty
Wezwanie	Najświętszej Maryi Panny Szkaplerznej i św. Doroty
Wspomnienie liturgiczne	16 lipca i 6 lutego
Historia Data rozpoczęcia budowy 1908 Data zakończenia budowy 1911 Data poświęcenia 1911
Dane świątyni Styl neogotycki z elementami neoromańskimi Świątynia • materiał bud. • czerwona cegła Wieża kościelna • liczba wież 1 Ołtarz • liczba ołtarzy 3 Liczba naw 3
Położenie na mapie Polski Kościół Najświętszej Maryi Panny Szkaplerznej i Świętej Doroty
Położenie na mapie województwa śląskiego Kościół Najświętszej Maryi Panny Szkaplerznej i Świętej Doroty
Położenie na mapie powiatu częstochowskiego Kościół Najświętszej Maryi Panny Szkaplerznej i Świętej Doroty
Położenie na mapie gminy Przyrów Kościół Najświętszej Maryi Panny Szkaplerznej i Świętej Doroty
Położenie na mapie Przyrowa Kościół Najświętszej Maryi Panny Szkaplerznej i Świętej Doroty
50°48′08,7″N 19°31′33,6″E

Historia

Jest to świątynia wzniesiona dzięki staraniom księdza Edwarda Bendkowskiego w latach 1908–1911. Konsekrowana została przez biskupa włocławskiego Stanisława Zdzitowieckiego w dniu 29 października 1911 roku.

Kościół był kilkakrotnie remontowany w XX wieku. W latach 1958–1964 świątynia została gruntownie wyremontowana dzięki staraniom księdza Wincentego Szymczyka. Podczas urzędowania księdza Czesława Kabały świątynia otrzymała nowe ławki i konfesjonały oraz została założona boazeria we wnętrzu. W oknach w prezbiterium zostały wprawione dwa nowe witraże (przedstawiające św. Dorotę, patronkę świątyni, oraz św. Jadwigę Królową – na pamiątkę jej kanonizacji w 1997 roku).

Architektura

Jest to monumentalna, murowana budowla reprezentująca styl neogotycki z cechami stylu neoromańskiego. Wnętrze świątyni zostało urządzone w stylu barokowym. Ołtarz główny posiada charakter kolumnowy. Do wyposażenia kościoła należą rzeźby i obrazy także z czasów baroku.

Świątynię zbudowano z czerwonej cegły.