Kościół Najświętszej Marii Panny w Broumovie
Kościół Najświętszej Marii Panny w Broumovie (cz. Kostel svaté Panny Marie, Pod lipami”[1]) – zabytkowy drewniany rzymskokatolicki kościół cmentarny pw. Najświętszej Marii Panny w Broumovie, w Sudetach Środkowych.
nr rej. 46944/6-1540 | |||||||||||||||||
nieczynny kultowo | |||||||||||||||||
Widok ogólny | |||||||||||||||||
Państwo | |||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Kraj | |||||||||||||||||
Miejscowość | |||||||||||||||||
Wyznanie | |||||||||||||||||
Kościół | |||||||||||||||||
Parafia | |||||||||||||||||
Wezwanie | |||||||||||||||||
| |||||||||||||||||
| |||||||||||||||||
Położenie na mapie Sudetów | |||||||||||||||||
50°34′46,2″N 16°19′58,6″E/50,579500 16,332944 |
Historia
edytujDrewniany kościół cmentarny w Broumovie postawiony został w drugiej połowie XIII w. prawdopodobnie w miejscu jeszcze starszego[3]. W czerwcu 1421 dotknięty pożarem podczas oblężenia Broumova przez wojska husyckie. Obecna bryła kościoła, z zachowanymi reliktami poprzedniego, pochodzi z odbudowy po pożarze w 1450[4]. W 1779 wojsko pruskie odkryło soboty obite pierwotnie deskami. Wieża remontowana w 1811. W połowie XVIII w. nad prezbiterium zbudowano dzwonnicę, która nie przekroczyła grzbietu dachu[5]. Od 2008 narodowy zabytek kultury[6].
Architektura i wyposażenie
edytujTo drewniana budowla konstrukcji zrębowej, orientowana. Zbudowany na planie wydłużonego ośmioboku. Bryła kościoła składa się z zamkniętego trójbocznie prezbiterium, szerszej nawy, nad którą ośmioboczna wieżyczka na sygnaturkę zwieńczona długą drewnianą iglicą oraz kruchty. Nad prezbiterium niska wieża z dzwonnicą. Całość przykryta gontowym dachem czterospadowym. Świątynię otaczają otwarte soboty wsparte na słupach. Do budowy kościoła nie użyto ani jednego gwoździa[5]. W podcieniach zgromadzono wiele renesansowych nagrobków oraz wymalowane na dziewięciu deskach kopie dokumentów z dziejów miasta z lat 1542–1847, których oryginały przechowywane są w pobliskim klasztorze[4].
-
Elewacja frontowa
-
Elewacja północna
-
Od strony wschodniej
-
Dekoracja sufitu
-
Wnętrze: ołtarz główny
-
Dekoracja sufitu
Wewnątrz stropy płaskie i dwa wejścia z gotyckimi portalami z XV w. Na suficie niezwykłe zdobienia malarskie wykonane przy pomocy patronów, popularnej w średniowieczu sztuki ludowej. Wykonano blisko 60 takich obrazków z motywami roślinnymi, zwierzęcymi, literowymi i geometrycznymi. W ołtarzu głównym rzeźba Matki Boskiej z aniołkami z połowy XVIII w. Na pozostałe wyposażenie składają się: dwa rokokowe ołtarze boczne św. Józefa i św. Jana Nepomucena oraz obraz wotywny z 1609 z najstarszym wizerunkiem Broumova[2][5].
Otoczenie
edytujObok kościoła cmentarz, na którym przetrwało wiele nagrobków z XIX i początku XX w.[4]. W obejściu świątyni ułożono szereg renesansowych i empirowych płyt nagrobnych, pochodzących ze zlikwidowanych grobów[5].
-
W galerii
-
W galerii
-
Otoczenie
-
Nagrobek Anotniny Slawkowsky g. Kleeborn
-
Herb von Kleeborn
-
Herb von Slawkowsky
Przypisy
edytuj- ↑ Cemetery Church of the Virgin Mary. Klasztor Broumov, strona internetowa. [dostęp 2018-02-18]. (ang.).
- ↑ a b Waldemar Brygier: Góry Stołowe. Oficyna Wydawnicza "Rewasz", wydanie II, Pruszków 2016, s. 126. ISBN 978-83-89188-99-1.
- ↑ Kościół cmentarny Najświętszej Maryi Panny. Tablica informacyjna na kościele, Broumov, data dostępu 2014-06-14.
- ↑ a b c Cyprian Skała: Sudety polskie, czeskie i niemieckie. Wydawnictwo "Pascal", Bielsko Biała 2006, s. 502, 503. ISBN 83-7304-582-1.
- ↑ a b c d Kościółek cmentarny Maryi Panny. Klasztor Broumov, strona internetowa. [dostęp 2018-02-09]. (pol.).
- ↑ Hřbitovní kostel Panny Marie v Broumově. Narodowy zabytek kultury Republiki Czeskiej, lista. [dostęp 2018-02-09]. (cz.).