Kościół Najświętszego Zbawiciela w Pleszewie

Kościół Najświętszego Zbawiciela w Pleszewie – rzymskokatolicki kościół parafialny należący do parafii pod tym samym wezwaniem (dekanat Pleszew diecezji kaliskiej).

Kościół Najświętszego Zbawiciela
w Pleszewie

kościół parafialny
Państwo	Polska
Województwo	wielkopolskie
Miejscowość	Pleszew
Adres	al. Wojska Polskiego
Wyznanie	katolickie
Kościół	rzymskokatolicki
Parafia	Najświętszego Zbawiciela w Pleszewie
Wezwanie	Najświętszego Zbawiciela
Historia Data rozpoczęcia budowy 1844 Data zakończenia budowy 1848 Data poświęcenia 1945 (jako katolicki) Poprzednie wyznanie protestantyzm
Dane świątyni Świątynia • materiał bud. • cegła Wieża kościelna • liczba wież 1 Ołtarz • liczba ołtarzy 3 Liczba naw 1 Organy • liczba głosów • liczba manuałów 16 2+P
Położenie na mapie Polski Kościół Najświętszego Zbawiciela w Pleszewie
Położenie na mapie województwa wielkopolskiego Kościół Najświętszego Zbawiciela w Pleszewie
Położenie na mapie powiatu pleszewskiego Kościół Najświętszego Zbawiciela w Pleszewie
Położenie na mapie gminy Pleszew Kościół Najświętszego Zbawiciela w Pleszewie
Położenie na mapie Pleszewa Kościół Najświętszego Zbawiciela w Pleszewie
51°53′20,8″N 17°47′06,8″E

Historia

Świątynia została wzniesiona w latach 1844-48 jako zbór ewangelicko-luterski. Po zakończeniu II wojny światowej ludność niemiecka wyznania ewangelickiego opuściła miasto Pleszew i okolice. Świątynia została bez gospodarza. W 1945 roku ówczesny proboszcz parafii Ścięcia Św. Jana Chrzciciela w Pleszewie ks. prałat Kazimierz Niesiołowski występuje do władz cywilnych o przejęcie kościoła, cmentarza i pastorówki (domu pastora) w zarząd Kościoła rzymskokatolickiego. W dniu 17 marca 1945 roku Rada Narodowa Miasta Pleszewa uchwala uczynić starania u właściwych władz o przyznanie świątyni poewangelickiej dla celów parafii katolickiej. Tymczasowy Zarząd Państwowy w Poznaniu oddaje świątynię w tymczasowe zarządzanie parafii katolickiej w dniu 13 sierpnia 1945 roku. Ta decyzja była podstawą do poświęcenia świątyni, którego dokonał ks. proboszcz Niesiołowski 9 września 1945 roku na mocy upoważnienia władzy duchownej z Gniezna. Okręgowy Urząd Likwidacyjny w Poznaniu na podstawie decyzji Głównego Urzędu Likwidacyjnego w Łodzi przekazał w dniu 18 kwietnia 1946 r. świątynię jednak bez cmentarza i pastorówki. Późniejsze starania o te nieruchomości nie przyniosły żadnych rezultatów. Budynek świątyni wymagał oczywiście remontu i przystosowania wystroju do wymogów liturgicznych kościoła rzymskokatolickiego. W 1945 roku w świątyni zostały usunięte balkony na drugim piętrze. Pozyskana świątynia zaczęła funkcjonować jako kościół filialny parafii Ścięcia św. Jana Chrzciciela w Pleszewie. Przez jakiś czas świątynia ta pełniła funkcję kościoła garnizonowego, gdy w Pleszewie było wojsko i mogło chodzić do kościoła. Z biegiem lat w pobliżu świątyni zaczyna przybywać mieszkańców. Powstaje potrzeba duszpasterska zorganizowania w tym miejscu odrębnej parafii, co nie jest łatwe w czasie rządów komunistycznych. W dniu 22 lutego 1967 roku w świątyni został poświęcony Obraz Najświętszej Maryi Panny Nieustającej Pomocy, natomiast 18 czerwca tego samego roku została poświęcona chrzcielnica. Latem 1967 roku przy życzliwej pomocy pleszewskich stolarzy zostały zbudowane salki na miejscu balkonów II piętra. W 1968 roku zostały zakupione ławy z kościoła ewangelickiego w Nowej Rudzie. Stare ponad stuletnie ławy już się nie nadawały do użytku i zostały zamienione na ławy w lepszym stanie. W tym samym roku również zostały wykute w bocznych ścianach cztery wnęki w celu zamontowania w nich konfesjonałów. W 1969 roku zostały wyremontowane pochodzące w 1903 roku organy. Miech organowy został przeniesiony na wyższą kondygnację w wieży świątyni. Prospekt pochodzi z poprzedniego instrumentu zbudowanego w latach 1845–1847 przez Antona Dublanskiego. W 1976 roku zostało poświęcone odnowione prezbiterium według projektu ks. Bolesława Dzierwy, wykonanego przez Ireneusza Daczkę z Rydzyny. W 1977 roku zostały dokonane dalsze zmiany w świątyni: pod stropem została założona kompozycja przedstawiająca Zesłanie Ducha Świętego, na kasetony sufitowe zostały nałożone plastikowe nakładki. Następnie zostały zlikwidowane dwa filary pod chórem, który został wzmocniony tragarzem. Spowodowało to efekt optyczny poszerzenia nawy świątyni. Następnie zostały założone kapitele na filary i boazeria. W dniu 7 lutego 1978 roku odpowiednim pismem Urzędu Wojewódzkiego w Kaliszu, Wydział do Spraw Wyznań poinformował Kurię w Gnieźnie, że nie zgłasza zastrzeżeń przeciwko erygowaniu nowej parafii przy kościele Najświętszego Zbawiciela w Pleszewie. Erekcja nowej parafii została zatwierdzona dekretem Prymasa Tysiąclecia z dnia 29 marca 1978 roku.