Kościół Matki Bożej Anielskiej w Motyczu

Kościół Matki Bożej Anielskiej w Motyczu – kościół w Motyczu, wybudowany w latach 1995–1996 po spaleniu zabytkowego, modrzewiowego kościoła barokowego z początku XVIII wieku, przeniesionego z Zemborzyc.[1]

Kościół pw. Matki Bożej Anielskiej
kościół parafialny
Ilustracja
Państwo

 Polska

Województwo

 lubelskie

Miejscowość

Motycz

Wyznanie

katolickie

Kościół

rzymskokatolicki

Wezwanie

Matki Bożej Anielskiej

Położenie na mapie gminy Konopnica
Mapa konturowa gminy Konopnica, po lewej nieco u góry znajduje się punkt z opisem „Kościół pw. Matki Bożej Anielskiej”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, po prawej nieco na dole znajduje się punkt z opisem „Kościół pw. Matki Bożej Anielskiej”
Położenie na mapie województwa lubelskiego
Mapa konturowa województwa lubelskiego, blisko centrum na lewo znajduje się punkt z opisem „Kościół pw. Matki Bożej Anielskiej”
Położenie na mapie powiatu lubelskiego
Mapa konturowa powiatu lubelskiego, blisko centrum na lewo u góry znajduje się punkt z opisem „Kościół pw. Matki Bożej Anielskiej”
Ziemia51°14′21,08″N 22°22′34,86″E/51,239190 22,376350

Pierwszy kościół

edytuj

Historia

edytuj

Kościół został zakupiony i przeniesiony do Motycza z Zemborzyc w 1922. W lipcu 1922 wykonano wewnątrz prace: malowanie, lamperię 1,5 m wysokości. Drzwi, okna i ławki zostały pomalowane farbą olejną. Od 2 lipca 1923 kościół wyposażony był w piorunochron. W 1930 dokonano gruntownego remontu kościoła: podstemplowano filary, które ustawiono na murowanym fundamencie, położono posadzkę, otynkowano ściany. W 1931 pomalowano kościół wewnątrz, pozłocono trzy ołtarze i ambonę, zakupiono nowe tabernakulum.

Architektura

edytuj

Długość kościoła wynosiła 27 metrów, szerokość – 11 m, wysokość – 27 m. Wieża pokryta była blachą, dach eternitem, zrąb oszalowany. Budynek był wewnątrz otynkowany i obielony.

Kościół posiadał dwie zakrystie i trzy ołtarze. Główny ołtarz zdobił obraz Matki Bożej Anielskiej. W ołtarzach bocznych znajdowały się obrazy Świętego Stanisława Kostki (prawy) i Matki Bożej Różańcowej (lewy). Kościół posiadał obszerny chór i fisharmonię. Prezbiterium znajdowało się na tej samej wysokości co nawa kościelna. Sufit był sklepiony, wspierany na słupach drewnianych.

W kościele znajdowało się 15 okien i posadzka cementowa, 10 ławek w nawie głównej i dwie przed prezbiterium, balustrada drewniana, żyrandol metalowy, lampa wieczysta i 12 zacheuszek. Kazania prowadzono z umieszczonej po prawej stronie ambony. Do budynku dostać się było można trzema wejściami: głównym i przez dwie zakrystie.

Pożar

edytuj

11 lipca 1994 po godzinie 4.00 rano podpalacze wywołali pożar kościoła. Ogień rozprzestrzenił się od zewnątrz nad prezbiterium kolejno na strych, organy i ołtarz główny. Uszkodzony został obraz Matki Bożej Anielskiej, ołtarz boczny z obrazem św. Stanisława Kostki spłonął całkowicie. Uratował się obraz Matki Bożej Częstochowskiej w drugim bocznym ołtarzu. Pamiątki po spalonej świątyni przechowywane są w bibliotece parafialnej w Motyczu.

Drugi kościół

edytuj
 
Kaplica i nowy kościół

Podjęto decyzję o odbudowie kościoła. Adaptowano dokumentację i konstrukcję kościoła z Nadrybia do Motycza. Kamień węgielny i poświęcenie ścian miało miejsce 6 sierpnia 1995 roku. Uroczystość poświęcenia nowej świątyni odbyła się 4 sierpnia 1996 roku. Kościół został zbudowany w stylu nowoczesnym z zachowaniem zrekonstruowanych barokowych ołtarzy. W 2003 roku w ołtarzu głównym umieszczono nowy obraz Matki Bożej Anielskiej namalowany przez Urszulę Parfianowicz z Puław, wzorowany na obrazie Jana Bogumiła Plerscha z XVIII wieku[2].

Przypisy

edytuj
  1. Ryszard Łoziński, Aneta Putowska, Hubert Mącik, Zemborzyce 1364-2014,, Lublin: Rada Dzielnicy Zemborzyce, 2014 [dostęp 2016-05-28].
  2. Obraz Plerscha znajduje się w kościele oo. Bernardynów przy ul. Czerniakowskiej w Warszawie