Kościół Maryi Panny w Bremie

Kościół Maryi Panny w Bremie (niem. Liebfrauenkirche lub die Kirche Unser Lieben Frauen) – kościół ewangelicko-luterański położony w centrum Bremy przy placu Unser-Lieben-Frauen-Kirchhof, na północny zachód od placu Marktplatz. Jest obok katedry najstarszym kościołem miasta.

Kościół Maryi Panny w Bremie
Liebfrauenkirche (Bremen);
Kirche Unser Lieben Frauen (Bremen)
kościół parafialny
Ilustracja
Fasady zachodnia i północna kościoła
Państwo

 Niemcy

Kraj związkowy

 Brema

Miejscowość

Brema

Wyznanie

protestanckie

Kościół

Ewangelicki w Niemczech

Parafia

Gemeinde von Unser Lieben Frauen

Imię

Maryi Panny

Położenie na mapie Niemiec
Mapa konturowa Niemiec, u góry nieco na lewo znajduje się punkt z opisem „Kościół Maryi Panny w Bremie”
Położenie na mapie Bremy
Mapa konturowa Bremy, na dole nieco na prawo znajduje się punkt z opisem „Kościół Maryi Panny w Bremie”
Ziemia53°04′35″N 8°48′27″E/53,076389 8,807500
Strona internetowa
Fragment miedziorytu Fransa Hogenberga z 1589: po lewej – kościół Najświętszej Maryi Panny, poniżej niego – Marktplatz z ratuszem, po prawej – katedra.
Budynek plebanii z prawej strony kościoła, wykorzystywany jako biuro parafialne oraz jako gospoda.

Historia

edytuj

Pierwotnie kościół nosił wezwanie św. Wita i służył jako kościół targowy miasta (niem. Marktkirche) później też jako kościół rajców miejskich (niem. Ratskirche). Ok. 1020 powstała nowa budowla, z której do dziś zachowała się tylko krypta ze średniowiecznymi malowidłami ściennymi. W poł. Ok. 1220 otrzymał wezwanie Maryi Panny a po 1230 został przebudowany w stylu wczesnogotyckim na kościół halowy. Wtedy też powstała fasada zachodnia w typie westwerku z dwiema wieżami. W wieży północnej mieściło się przez dłuższy czas archiwum rady miejskiej. W XIV w. poszerzono prezbiterium.

W 1944 wnętrze kościoła częściowo się wypaliło. Przepadło jego cale neogotyckie wyposażenie. W latach 1958–1965 ukształtowano wnętrze kościoła na nowo według planów architekta Dietera Oesterlena. Najważniejszą zmianą, jaka miała miejsce, było skucie średniowiecznych tynków i resztek malowideł ściennych i odsłonięcie nagich, kamiennych ścian. Taki stan zachował się do chwili obecnej. W zniszczone w czasie drugiej wojny światowej okna wstawiono w latach 1966–1969 witraże, dzieło francuskiego artysty-malarza Alfreda Manessiera.

Wybitne osobistości w dziejach kościoła

edytuj

Wspólnota parafialna

edytuj

Nabożeństwa w niedziele i dni świąteczne są w kościele o godz. 10:30. Parafia utrzymuje znany, regionalny chłopięcy chór muzyczny Bremer-Knabenchor, założony w 1945 przez kantora Haralda Wolffa.

Architektura

edytuj

Kościół Maryi Panny w Bremie ma dwie wieże. Wieża północna jest wyższa i ma wysokość 86 m[1], jest więc drugą pod względem wysokości w mieście po wieżach katedralnych. Jej szerokość wynosi 9,4 m. Zegar wieżowy znajduje się na wysokości 37,4 m. Południowa wieża jest niższa; ma wysokość ok. 30,5 m i szerokość ok. 8,3 m. Wysokość dachu kościoła wynosi 22,9 m[2].

Długość kościoła wynosi prawie 59 m a łączna szerokość ok. 34 m[3].

Dzwony

edytuj

Kościół ma jeden dzwon kościelny oraz jeden dzwon zegarowy. Dzwon kościelny (wiszący w prawej wieży) został odlany w XIII lub XIV w. i ma tonację c'. Dzwon zegarowy, wiszący w lewej wieży, ma tonację gis'.

Przypisy

edytuj
  1. Emporis: Liebfrauenkirche. [dostęp 2010-06-28]. (ang.).
  2. Wszystkie wartości dot. wysokości ustalone na podstawie pośrednich pomiarów dokonanych 13 lipca 2009 przez J. Möhringa
  3. Określenie całkowitej długości i szerokości na podstawie obrazu satelitarnego (lipiec 2009)

Bibliografia

edytuj
  • Parafia Najświętszej Maryi Panny w Bremie: strona oficjalna. www.kirche-bremen.de. [dostęp 2010-06-28]. (niem.).
  • Historia kościoła i organów: strona oficjalna. www.orgelpunkt-bremen.de. [dostęp 2010-06-28]. (niem.).