Kościół Żłóbka Chrystusowego we Wschowie
Kościół Żłóbka Chrystusowego – dawna świątynia ewangelicka znajdująca się we Wschowie, w województwie lubuskim.
 nr rej. 271 z dnia 27.09.1951
| |||||||||||||||
| kościół ob. nieczynny | |||||||||||||||
 widok ogólny | |||||||||||||||
| Państwo | |||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Miejscowość |
Wschowa | ||||||||||||||
| Wyznanie | |||||||||||||||
| Kościół | |||||||||||||||
| |||||||||||||||
| |||||||||||||||
Położenie na mapie Wschowy  | |||||||||||||||
Położenie na mapie Polski  | |||||||||||||||
Położenie na mapie województwa lubuskiego  | |||||||||||||||
Położenie na mapie powiatu wschowskiego  | |||||||||||||||
Położenie na mapie gminy Wschowa  | |||||||||||||||
 51°48′18,3″N 16°19′03,2″E/51,805083 16,317556
| |||||||||||||||
Renesansowa świątynia powstała w 1604 roku, kiedy to protestanci musieli oddać kościół parafialny katolikom. Zostały w tym czasie kupione dwie kamienice mieszczańskie, przylegające do murów obronnych przy Bramie Polskiej. Przez trzy miesiące trwała ich przebudowa na kościół, który pierwotnie posiadał dwa dachy. Po pożarze, w 1685 roku świątynia została odbudowana i otrzymała obecny kształt, jednocześnie budowla została przykryta jednym dachem dwuspadowym. O roli protestantów w życiu ówczesnego miasta świadczy fakt, że o ile fara katolicka czekała na odbudowę 35 lat, o tyle ewangelicy I nabożeństwo po pożarze odprawili po 3 dniach, dach odbudowali po 3 miesiącach, a odbudowę całej świątyni zakończyli w ciągu 3 lat. Świątynię wybudowano z cegły, z kolei ściana południowa będąca dawniej częścią muru obronnego została wzniesiona z kamienia. Przy narożniku północno-wschodnim znajduje się piętrowa przybudówka powstała w 1720 roku, oraz dwie małe dobudówki powstałe w 1773 roku, łączące budowlę z wieżą dawnej Bramy Polskiej, którą zaadaptowano na dzwonnicę. Fasada wschodnia ma w górnych partiach okna, natomiast w szczycie jest dekorowana płytkimi wnękami z motywem dwułuku oraz płaskorzeźbą w niszy, przedstawającą scenę Ukrzyżowania Chrystusa. Salowe wnętrze świątyni jest nakryte płaskim drewnianym stropem, podpartym trzema kolumnami korynckimi. Wzdłuż bocznych ścian znajdują się trzy kondygnacje empor z II połowy XVII wieku. Między empory jest wbudowany od strony zachodniej, eliptycznie wygięty chór muzyczny[1].
Przypisy
edytuj- ↑ 7. Staromiejski kościół ewangelicki. Bedeker Wschowski. [dostęp 2017-04-27]. [zarchiwizowane z tego adresu (2009-01-06)].