Kościół świętych Fabiana i Wenancjusza w Rzymie

rzymskokatolicki kościół tytularny w Rzymie

Kościół świętych Fabiana i Wenancjusza w Rzymie (wł. Chiesa dei Santi Fabiano e Venanzio) – rzymskokatolicki kościół tytularny w Rzymie.

Kościół świętych Fabiana i Wenancjusza w Rzymie
Chiesa dei Santi Fabiano e Venanzio
Kościół tytularny
Ilustracja
Państwo

 Włochy

Miejscowość

Rzym
Via Terni 92

Wyznanie

katolickie

Kościół

rzymskokatolicki

Parafia

świętych Fabiana i Wenancjusza w Rzymie

Wezwanie

św. Fabiana i Wenancjusza

Przedmioty szczególnego kultu
Cudowne wizerunki

Madonna della Misericordia

Położenie na mapie Rzymu
Mapa konturowa Rzymu, w centrum znajduje się punkt z opisem „Kościół świętych Fabiana i Wenancjusza w Rzymie”
Położenie na mapie Włoch
Mapa konturowa Włoch, w centrum znajduje się punkt z opisem „Kościół świętych Fabiana i Wenancjusza w Rzymie”
Położenie na mapie Lacjum
Mapa konturowa Lacjum, w centrum znajduje się punkt z opisem „Kościół świętych Fabiana i Wenancjusza w Rzymie”
41°53′05″N 12°31′18″E/41,884722 12,521667
Strona internetowa

Świątynia ta jest kościołem parafialnym parafii świętych Fabiana i Wenancjusza oraz kościołem tytularnym[1].

Lokalizacja

edytuj

Kościół znajduje się w VIII dzielnicy Rzymu – Tuscolano (Q VIII) przy Via Terni 92[1].

Patroni

edytuj

Patronami świątyni są święci papież Fabian i Wenancjusz z Camerino – męczennicy, którzy ponieśli śmierć za wiarę chrześcijańską w połowie III wieku.

Początkowo kościół miał być dedykowany tylko św. Fabianowi. Przed rozpoczęciem budowy zdecydowano jednak, że nowa świątynia będzie pełniła rolę kościoła regionalnego dla osób pochodzących z Camerino, w miejsce zburzonego w 1928 roku kościoła Santi Venanzio e Ansovino[2]. W związku z tym do wezwania świątyni dodano św. Wenancjusza, będącego patronem Camerino[3].

Historia

edytuj

Parafia świętych Fabiana i Wenancjusza została ustanowiona w 1933 roku[1]. Autorem projektu kościoła parafialnego był Clemente Busciri Vici. Budowa kościoła trwała 2 lata[2] i został otwarty dla kultu w 1936 roku, konsekrowano go jednak dopiero 5 listopada 1959 roku[1][3].

Architektura i sztuka

edytuj
 
Fasada kościoła

Wnętrze kościoła jest trójnawowe bez transeptu, z trójboczną apsydą[3].

Fasada jest wyższa niż część kościoła za nią położona. W górnej części fasady umieszczona trzy otwory zakończone od góry łukami. Środkowy otwór leży wyżej od bocznych, umieszczono w nim metalowy krzyż[3].

Dzwonnica została zbudowana na planie kwadratu i przykryta płaskim dachem[3].

Nawę główną od naw bocznych oddzielają wąskie kolumny. Na końcach naw bocznych umieszczono ołtarze z obrazami uratowanymi z kościoła Santi Venanzio e Ansovino. Ściany wokół nich ozdobiono mozaikami[3]. W prawym ołtarzu bocznym znajduje się wizerunek Madonna della Misericordia otaczany już szczególną czcią w starym kościele[2].

Po bokach apsydy znajdują się łukowate okna. Prezbiterium zdobią mozaiki. Centralna przedstawia Chrystusa w chwale z patronami kościoła św. Fabianem i św. Wenancjuszem. Natomiast na panelach bocznych umieszczono wizerunki świętych[3].

Wnętrze kościoła


W prawej nawie bocznej znajduje się wejście do zewnętrznej kaplicy św. Wenancjusza, w której umieszczono barokowy ołtarz pochodzący z kościoła Santi Venanzio e Ansovino[3].

Kardynałowie prezbiterzy

edytuj

Kościół świętych Fabiana i Wenancjusza w Rzymie jest jednym z kościołów tytularnych nadawanych kardynałom-prezbiterom (Titulus Sanctorum Fabiani et Venantii ad locum vulgo “Villa Fiorelli”[a])[4]. Tytuł ten ustanowił papież Paweł VI 5 marca 1973 roku[4].

  1. Forma tytułu kardynalskiego nie jest identyczna z nazwą kościoła – tytuł wskazuje dodatkowo na lokalizację świątyni przy Villa Fiorelli

Przypisy

edytuj
  1. a b c d Parrocchia santi Fabiano e Venanzio. Diocesi di Roma. [dostęp 2019-12-31]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-06-10)]. (wł.).
  2. a b c La sua storia. Parrocchia ss. Fabiano e Venanzio. [dostęp 2020-01-01]. (wł.).
  3. a b c d e f g h Santi Fabiano e Venanzio. Churches of Rome. [dostęp 2019-12-31]. (ang.).
  4. a b Kościół świętych Fabiana i Wenancjusza w Rzymie [online], catholic-hierarchy.org [dostęp 2019-12-31] (ang.).