Kościół św. Macieja i Przenajdroższej Krwi Pana Jezusa w Bisztynku

Kościół świętego Macieja i Przenajdroższej Krwi Pana Jezusa – rzymskokatolicki kościół parafialny zlokalizowany w Bisztynku, należący do dekanatu Reszel archidiecezji warmińskiej.

Kościół św. Macieja i Przenajdroższej Krwi Pana Jezusa

nr rej. A-413 z dnia 12.10.1957
kościół parafialny
Elewacja frontowa
Państwo	Polska
Miejscowość	Bisztynek
Wyznanie	katolickie
Kościół	rzymskokatolicki
parafia	św. Macieja i Przenajdroższej Krwi Pana Jezusa
Wezwanie	św. Macieja i Przenajdroższej Krwi Pana Jezusa
Historia Data rozpoczęcia budowy XIV wiek Data zakończenia budowy 1579 1739-1740 1776-1781 Data poświęcenia 1748 1781 Aktualne przeznaczenie świątynia katolicka
Dane świątyni Styl pierwotnie gotyk, obecnie późny barok Świątynia • materiał bud. • cegła Wieża kościelna • liczba wież 1 (sygnaturka) Ołtarz • liczba ołtarzy 4 Liczba naw 3
Położenie na mapie Bisztynka Kościół św. Macieja i Przenajdroższej Krwi Pana Jezusa
Położenie na mapie Polski Kościół św. Macieja i Przenajdroższej Krwi Pana Jezusa
Położenie na mapie województwa warmińsko-mazurskiego Kościół św. Macieja i Przenajdroższej Krwi Pana Jezusa
Położenie na mapie powiatu bartoszyckiego Kościół św. Macieja i Przenajdroższej Krwi Pana Jezusa
Położenie na mapie gminy Bisztynek Kościół św. Macieja i Przenajdroższej Krwi Pana Jezusa
54°05′01,063″N 20°54′03,783″E

Pierwotnie była świątynia gotycka, uzupełniona o wieżę, wzniesioną w 1579. W pierwszej połowie XVI wieku wzrósł ruch pątniczy, co sprawiło, że kościół został rozbudowany. Po dobudowaniu w latach 1738–1748 nawy północnej budowla została ponownie konsekrowana przez biskupa Adama Stanisława Grabowskiego w dniu 4 sierpnia 1748 roku. Po zniszczeniu świątyni przez pożar w 1770 roku i późniejszej odbudowie kościół został konsekrowany w dniu 5 sierpnia 1781 roku przez biskupa Karola von Hohenzollerna, z towarzyszeniem biskupa Ignacego Krasickiego jako trójnawowy, barokowy kościół halowy.

Wnętrze świątyni

Obecnie świątynia reprezentuje styl późnobarokowy, posiada trzy nawy (kościół halowy) i osiem przęseł. Ołtarz główny z 1772 reprezentuje styl rokokowy; wykonał go Chrystian Bernard Schmidt z Reszla. Ten sam artysta wykonał ołtarze boczne w nawie południowej i północnej, a także ołtarze boczne, przy czwartej parze filarów. W świątyni można zobaczyć także gotycką rzeźbę Madonny z Dzieciątkiem z II połowy XIV wieku. Na ścianie północnej budowli jest umieszczona kamienna tablica z herbem biskupa Krzysztofa Jana Szembeka z datą 1739. Do obrazów znajdujących się we wnętrzu kościoła należą m.in.: portret biskupa Ignacego Krasickiego, a także dziewięć obrazów Apostołów z 1776, które namalował miejscowy malarz Johann Langhanki.