Kościół św. Jerzego w Birżebbuġy
Kościół św. Jerzego (malt. Knisja ta’ San Ġorġ, ang. Church of St George) – niewielki rzymskokatolicki kościół położony w miejscowości Birżebbuġa.
1704 (NICPMI) | |||||||||||||||
kościół | |||||||||||||||
Państwo | |||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Miejscowość | |||||||||||||||
Adres |
Triq Alfons Maria Galea | ||||||||||||||
Wyznanie | |||||||||||||||
Kościół | |||||||||||||||
Archidiecezja | |||||||||||||||
| |||||||||||||||
| |||||||||||||||
Położenie na mapie Malty | |||||||||||||||
Położenie na mapie Morza Śródziemnego | |||||||||||||||
35°49′52,1″N 14°31′49,2″E/35,831139 14,530333 |
Położenie
edytujŚwiątynia znajduje się na końcu niewielkiego cypla wcinającego się w wody zatoki św. Jerzego (il-Bajja ta' San Ġorġ)[2].
Historia
edytujData budowy pierwszego kościoła w tym miejscu nie jest znana. Prawdopodobnie istniał on już przed Wielkim Oblężeniem Malty w 1565[1]. Gdy 10 lat później kościół odwiedził papieski wizytator Pietro Dusina[3], zanotował on, że świątynia ma kamienny ołtarz oraz drewniane drzwi, brak jej natomiast rektora oraz jakichkolwiek dochodów. Raz dziennie odprawiana była msza święta dla czcicieli św. Jerzego oraz strażników z tej okolicy. 23 kwietnia, w dzień patrona kościoła, w kościele w Żejtun odprawiane były nieszpory oraz msza, po czym obchodzono fiestę[4].
W 1621 świątynię wizytował biskup Baldassare Cagliares, który zalecił pewne prace naprawcze, które zostały wykonane w 1625 przez Palmerusa Montanę. Upamiętnia to inskrypcja znajdująca się obok drzwi[2][4].
W latach 1633–1643 opiekunem kościoła był Lucas Calleja z Ħal Għaxaq; kiedy 12 kwietnia 1654 kościół wizytował biskup Miguel Juan Balaguer Camarasa, opiekunem był Giovanni Maria Portelli z Ħal Bisbut[4].
Z biegiem czasu budynek popadł w coraz większe zaniedbanie, w końcu 22 kwietnia 1659 biskup Balaguer zdesakralizował go. Zarządził zamurowanie drzwi oraz przeniesienie ołtarza do kościoła w Żejtun[4].
Kościół pozostał opuszczony do 1683. W tymże roku został odbudowany[1] z inizjatywy Patrizju Rumana i Gregorio Bonici dei Marchesi Bordino, co 20 kwietnia 1683, a następnie 12 stycznia 1684 zostało potwierdzone przez, odpowiednio, notariusza Pietro Attarda oraz kurię. na tę okazję została również wmurowana tablica z odpowiednią inskrypcją[4].
Odnowiony kościół został ponownie poświęcony 22 kwietnia 1683 przez proboszcza parafii Żejtun, ks. Ugolino Bonniciego[4].
W latach 1714–16, na terenie zajmowanym dotychczas przez cmentarz przylegający do kościoła, Zakon Maltański zbudował redutę.[1][3][4].
Pod koniec XIX wieku świątynia została znów opuszczona; 26 sierpnia 1907 biskup Spiridione Polomeni otworzył ją ponownie i pobłogosławił[1][4].
Architektura
edytujKościół ma prostą fasadę skierowaną w stronę zatoki. Wnętrze o kształcie prostokąta, z półkolistym sufitem, bazującym na pięciu prostych łukach. Te zaś wspierają się na prostym gzymsie biegnącym wokół[4].
Nad ołtarzem, w niewielkiej apsydzie wisi duży obraz tytularny, przedstawiający św. Jerzego na białym koniu. Jest to kopia nieznanego autorstwa, obrazu Mattia Pretiego, który znajduje się w katedrze św. Jana w Valletcie[2][4].
Nad bocznymi drzwiami widoczna jest tablica z inskrypcją NON GODE L'IMMUNITA ECCLESIAS. Oznacza to, że kościół nie oferował prawa azylu, i nie dawał schronienia przed karą za przestępstwa. Po bokach widoczne są otwory, przez które w przeszłości przeciągnięte były liny, służące do podnoszenia i opuszczania drewnianego mostu zwodzonego. Kościół św. Jerzego jest jedynym na Malcie ufortyfikowanym kościołem, oraz jedynym, który był w przeszłości dostępny przez most zwodzony[4][5].
Na ścianach kościoła znaleźć można wydrapane graffiti przedstawiające statki, a pochodzące z XVII–XIX wieku[1][4].
Kościół dziś
edytujObecnie kościół jest użytkowany przez Stowarzyszenie Misjonarzy św. Pawła (MSSP)[1]. W niedziele i święta odprawiane są dwie poranne msze święte, o 7:30 po maltańsku, o 9:30 po angielsku[3][6].
Ochrona dziedzictwa kulturowego
edytujObiekt jest wpisany na listę National Inventory of the Cultural Property of the Maltese Islands pod numerem 1704[1].
Przypisy
edytuj- ↑ a b c d e f g h Church of St George. National Inventory of the Cultural Property of the Maltese Islands, 2013-09-27. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-10-01)]. (ang.).
- ↑ a b c Flora Cascelli: St George’s Chapel, a piece of the Knights of Malta’s History. Exploring-Malta.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-10-01)]. (ang.).
- ↑ a b c The Chapel and Redoubt of St George. Birżebbuġa Local Council. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-08-15)]. (ang.).
- ↑ a b c d e f g h i j k l Michael Balzia: Il-knisja ta' San Ġorġ Martri ~ Birżebbuġa ~. Kappelli Maltin. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-07-07)]. (malt.).
- ↑ Sights in Birzebbugia / St. George`s Chapel and Bay in Birzebbugia. iMalta. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-08-23)]. (ang.).
- ↑ San Gorg. Quddies. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-01-09)]. (ang.).