Kościół św. Jana Chrzciciela we Włocławku
Późnogotycki kościół św. Jana Chrzciciela we Włocławku, dawna fara miejska, został zbudowany w 1538 r., na miejscu świątyni opisywanej w 1065 r.
nr rej. A/455 z dnia 01.03.1962 r.[1] | |||||||||||
kościół parafialny | |||||||||||
Kościół św. Jana Chrzciciela | |||||||||||
Państwo | |||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Miejscowość | |||||||||||
Wyznanie | |||||||||||
Kościół | |||||||||||
Parafia | |||||||||||
Wezwanie | |||||||||||
| |||||||||||
| |||||||||||
Położenie na mapie Włocławka | |||||||||||
Położenie na mapie Polski | |||||||||||
Położenie na mapie województwa kujawsko-pomorskiego | |||||||||||
52°39′39″N 19°04′22″E/52,660833 19,072778 |
Budowla stoi nad Wisłą, przy Starym Rynku. Jest to jednonawowy kościół o dwuprzęsłowym prezbiterium zamkniętym pierwotnie prostą ścianą, a obecnie węższą i niższą od niego półkolistą apsydą. Nawa jest również dwuprzęsłowa, o takiej samej szerokości i wysokości co prezbiterium, oddzielona od niego ostrołukowym łukiem tęczowym. Od zachodu do nawy przylega przysadzista trójkondygnacyjna wieża zwieńczona barokowym hełmem baniastym z latarnią.
Do wyposażenia wnętrza, utrzymanego w stylu późnobarokowym i rokokowym, należą m.in.: ołtarz główny z 1 połowy XVIII w., dwa ołtarze boczne z 3 ćwierci XVIII w., obraz Anioła Stróża (1635 r.), barokowa chrzcielnica (XVII w.) i rokokowa ambona z XVII w.
Historia
edytujBudowa kościoła rozpoczęła się na przełomie XIV i XV wieku w miejscu dawnej budowli na wzgórzu nad Wisłą. W 1538 roku została konsekrowana i oddana do użytku. Jego bryła została stopniowo uzupełniona rozbudowami: w 1565 r. powstała od północy kaplica pw. Jedenastu Tysięcy Dziewic, obecnie pw. Pięciu Ran Chrystusa i św. Zyty, w 1580 r. dostawiono od zachodu wieżę, w 1622 powiększono prezbiterium o półkolistą apsydę, a w 1635 r. dobudowano od południa kaplicę pw. Aniołów Stróżów, obecnie pw. Matki Boskiej Szkaplerznej.
W 1780 roku dobudowana została niewielka wieżyczka na środku dachu kościoła.
W przeszłości fara bywała wiele razy zalewana w wyniku powodzi. Dwie takie powodzie upamiętniają wyryte na cegłach ściany daty. Dopiero powstanie Bulwarów w XIX wieku zapobiegło zalewaniu kościoła.
W 1650 roku erygowano bractwo Aniołów Stróżów, którzy opiekowali się kaplicą południową. Wcześniej opiekował się nim cech krawiecki. Umieszczono w nim ołtarz Św. Barbary i Klemensa, nad którym pieczę sprawował cech rybacki.
W 1741 roku papież Benedykt XIV erygował bractwo filadelficzne, którego siedzibą była kaplica pw. Jedenastu Tysięcy Dziewic.
W 1921 roku mieszkańcy ufundowali votum w postaci obrazu Matki Boskiej Częstochowskiej w srebrnej sukni. Okazali w ten sposób wdzięczność za ocalenie kraju przed bolszewikami[2].
Galeria
edytuj-
Szczyt kaplicy z obrazem Matki Bożej
-
Wieża kościoła z wejściem
-
Prezbiterium
-
Wnętrze kościoła
-
Tablica wmurowana w ścianę kościoła, w setną rocznicę śmierci Tadeusza Kościuszki
Przypisy
edytuj- ↑ Rejestr zabytków nieruchomych – województwo kujawsko-pomorskie [online], Narodowy Instytut Dziedzictwa, 30 września 2024 [dostęp 2010-05-24] .
- ↑ Zarchiwizowana kopia. [dostęp 2014-04-21]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-02-27)].