Kościół św. Franciszka Ksawerego w Piotrkowie Trybunalskim

Kościół św. Franciszka Ksawerego w Piotrkowie Trybunalskimrzymskokatolicki kościół rektoralny znajdujący się na terenie parafii św. Jakuba Apostoła w Piotrkowie Trybunalskim, sanktuarium Matki Bożej Trybunalskiej.

Kościół
św. Franciszka Ksawerego
w Piotrkowie Trybunalskim
Sanktuarium MB Trybunalskiej
Zabytek: nr rej. 180-IX-26 z dnia 24.07.1948 r.
oraz 207 z 04.09.1967 r.[1]
Kościół rektoralny
ilustracja
Państwo

 Polska

Miejscowość

Piotrków Trybunalski

Adres

ul. Pijarska 2

Wyznanie

katolickie

Kościół

rzymskokatolicki

Parafia

św. Jakuba Apostoła w Piotrkowie Trybunalskim

Wezwanie

św. Franciszka Ksawerego

Przedmioty szczególnego kultu
Cudowne wizerunki

Matka Boża Trybunalska

Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, w centrum znajduje się punkt z opisem „Kościół św. Franciszka Ksawerego”
Położenie na mapie województwa łódzkiego
Mapa konturowa województwa łódzkiego, blisko centrum po prawej na dole znajduje się punkt z opisem „Kościół św. Franciszka Ksawerego”
Położenie na mapie Piotrkowa Trybunalskiego
Mapa konturowa Piotrkowa Trybunalskiego, blisko centrum na lewo znajduje się punkt z opisem „Kościół św. Franciszka Ksawerego”
Położenie na mapie Starego Miasta w Piotrkowie Trybunalskim
Mapa konturowa Starego Miasta w Piotrkowie Trybunalskim, na dole znajduje się punkt z opisem „Kościół św. Franciszka Ksawerego”
Ziemia51°24′26,07″N 19°41′46,98″E/51,407242 19,696383

Historia

edytuj

Jezuici przybyli do Piotrkowa 1677 i początkowo dysponowali jedynie drewnianą kaplicą[2]. Kamień węgielny pod budowę kościoła poświęcono w 1695, jednak z powodu trudności prace budowlane rozpoczęto w 1701[2]. Kościół ukończono i konsekrowano w 1727[2]. W 1731 kościół został zniszczony przez pożar, zaś w 1734 miała miejsce jego ponowna konsekracja[2]. W 1773 miała miejsca kasacja zakonu, w wyniku której jezuici opuścili świątynię[2]. W 1788 świątynię objęli pijarzy, którzy przenieśli z własnego zespołu klasztornego przy ul. Rwańskiej, zniszczonego w czasie pożaru w 1786[3]. W 1864 skasowany został zakon pijarów, a tym samym usunięci zostali ze świątyni[4]. Po odzyskaniu niepodległości przez Polskę kościołem w latach 1918–1927 ponownie zarządzali jezuici[2]. Następnie do 1945 świątynię objęli księża diecezjalni[2]. Ostatecznie jezuici powrócili do kościoła w 1945[2].

Architektura

edytuj

Kościół św. Franciszka Ksawerego jest najcenniejszym pod względem artystycznym zabytkiem architektonicznym Piotrkowa.

Świątynia harmonijnie łączy cechy baroku i rokoka, architekturę z barokową i rokokową rzeźbą, malarstwem i wyposażeniem wnętrza. Autorem projektu budowli był architekt J. I. Delamars[5]. Kościół jest budowlą zasadniczo jednonawową, zakończoną półkolistym prezbiterium, ale posiada trzy pary kaplic otwartych arkadami do nawy głównej. Sklepienie nawy głównej - kolebkowe z lunetami,zaś kaplic - krzyżowe. Bryła kościoła zamyka kompozycyjnie ulicę Konarskiego, biegnącą od Rynku Trybunalskiego[6].

Wnętrze kościoła jest bogato zdobione, szczególnie zasługuje na uwagę barokowa polichromia Andrzeja Ahorna i Jana Raynera oraz bogato złocone ołtarze. Wyposażenie wnętrza zostało wykonane przez snycerzy i rzeźbiarzy jezuickich: Ignacego Bartscha ze Śląska, Ferdynanda Kiltza, Wolfganga Wimmera, Mateusza Makowskiego[5]. W 1796 przeniesiono do kościoła barokową ambonę z dawnego kościoła pijarów, przeznaczonego na kościół ewangelicki[7].

W kościele w ołtarzu głównym znajduje się od 1829 obraz Matki Bożej Trybunalskiej, patronki polskich parlamentarzystów[8]. Ołtarze boczne noszą wezwana: św. Iwona, św. Ignacego Loyoli, św. Stanisława Kostki, Matki Boskiej Łaskawej, Serca Jezusowego, św. Barbary[7].

Galeria

edytuj

Przypisy

edytuj

Bibliografia

edytuj