Koło Fortuny (tarot)
Koło Fortuny – karta tarota należąca do Arkanów Wielkich. Oznaczana numerem 10 (X)[2].
Koło Fortuny z talii tarota marsylskiego | |
Numer arkanu |
X |
---|---|
Znak astrologiczny lub hermetyczny |
|
Litera alfabetu hebrajskiego |
Wygląd
edytujKarta przedstawia duże, ośmio-szprychowe koło, czasem na podstawie z korbą. Zazwyczaj na obwodzie koła przedstawione są wizerunki kilku zwierząt, zdarza się też, że w czterech punktach koła umieszczone są litery TARO.
Znaczenie
edytujKoło Fortuny symbolizuje zmienność losu i dalszy przebieg wypadków. W postaci prostej najczęściej oznacza powodzenie, szczęście - w miłości, pracy zawodowej; także zdobycie pieniędzy bądź względów ukochanej osoby. Przeciwne znaczenie ma karta odwrócona, która jest kojarzona z nieszczęśliwymi zrządzeniami losu, czyli po prostu pechem - w różnych dziedzinach życia.
Galeria
edytuj-
"Dziesiąty klucz Tarota" z książki Eliphasa Léviego, La Clef des Grandes Mystères (Klucz do Wielkich Tajemnic). Postać Hermanubisa wspina się w górę podwójnego koła, Tyfon lub Proteusz przesuwa się w dół, a na szczycie siedzi Sfinks dzierżący miecz. U podstawy koła wiją się dwa węże.
-
Koło Fortuny z talii tarota marsylskiego Jeana Dodala (XVIII wiek).
-
Koło Fortuny z talii tarota Viscontich-Sforzów ze zbiorów Pierpont Morgan-Bergamo (XV wiek) – reprodukcja.
Na karcie widnieją łacińskie napisy:
* starzec, znajdujący się pod kołem, mówi: "jestem bez królestwa" (sum sine regno)
* postać wspinająca się w górę: "będę panował" (regnabo)
* postać u szczytu koła: "panuję" (regno)
* postać osuwająca się w dół: "panowałem" (regnavi). -
Koło Fortuny z talii Brera-Brambilla Visconti (zbiory Pinakoteki Brera w Mediolanie).
Przypisy
edytuj- ↑ a b Arkana tarota: tabela pt. Kabalistyczna i astrologiczna symbolika kart Wielkich Wtajemniczeń przyjęta przez Zakon Złotego Świtu i oparta na systemie opracowanym przez MacGregora Mathersa i Artura Edwarda Waite'a. W: Jan Witold Suliga: Biblia Szatana. Łódź: Krajowa Agencja Wydawnicza w Łodzi, 1991, s. 6. ISBN 83-03-03220-8.
- ↑ Donald Michael Kraig , Magija Współczesna. Dwanaście lekcji Wysokiej Sztuki Magicznej, Białystok: Wydawnictwo Kobiece, 2022, s. 49, ISBN 978-83-8321-128-2 [dostęp 2024-08-17] (pol.).