Kołgujew (ros. Колгуев) – wyspa polarna w południowo-wschodniej części Morza Barentsa. Pod względem politycznym należy do Rosji (Nieniecki Okręg Autonomiczny). Jej powierzchnia wynosi prawie 5000 km².

Kołgujew
Ilustracja
Wyspa Kołgujew widziana z satelity w sierpniu 2016 roku
Kontynent

Europa

Państwo

 Rosja

Okręg autonomiczny

 Nieniecki Okręg Autonomiczny

Akwen

Morze Barentsa

Powierzchnia

4968 km²

Najwyższy punkt

166 m n.p.m.

Populacja 
• liczba ludności


ok. 300

Położenie na mapie Nienieckiego Okręgu Autonomicznego
Mapa konturowa Nienieckiego Okręgu Autonomicznego, po lewej nieco u góry znajduje się punkt z opisem „Kołgujew”
Położenie na mapie Rosji
Mapa konturowa Rosji, u góry po lewej znajduje się punkt z opisem „Kołgujew”
Ziemia69°05′N 49°15′E/69,083333 49,250000
Mapa wyspy

Geografia i geologia

edytuj
 
Krajobraz wybrzeża

Wyspa ma dość dobrze rozwiniętą linię brzegową w południowej i wschodniej części. Ukształtowanie powierzchni jest równinne z niewielkimi wzniesieniami w części środkowej (wzgórza morenowe do 166 m n.p.m.). Zbudowana jest z osadów czwartorzędowych. Znajdują się na niej liczne bagna i jeziora polodowcowe. Panuje tutaj klimat subpolarny, a porasta roślinność o charakterze tundrowym.

Ludność i gospodarka

edytuj

Trudne warunki naturalne sprawiają, że jest słabo zaludniona, zamieszkuje tu ok. przez 200 mieszkańców, głównie Nieńcy i Rosjanie, zajmujący się myślistwem, rybołówstwem i hodowlą reniferów. Główna i jedyna miejscowość na wyspie to Bugrino.

W 1987 rozpoczęto przemysłową eksploatację ropy naftowej ze złoża szelfowego wyspy. Wywiercono wówczas 30 otworów eksploatacyjnych. Z uwagi na płytkość szelfu (brak dostępu dla tankowców) przeprowadzono czterokilometrowy rurociąg na głębsze wody. Mogą z niego korzystać tankowce rzeczno-morskie o niewielkim zanurzeniu[1].

Przypisy

edytuj
  1. Ropa z wyspy Kołgujew, w: Poznaj Świat, nr 1/1988, s.28, ISSN 0032-6143