Klify w Joggins

stanowisko paleontologiczne

Klify w Joggins – stanowisko paleontologiczne położone na klifie u zachodniego wybrzeża Nowej Szkocji (Kanada). Zawiera karbońskie skamieniałości dolnego i środkowego pensylwanu (odpowiednik westfalu A), mające około 315–310 milionów lat. Stanowisko zostało odkryte przez Johna Williama Dawsona, kiedy jako mały chłopiec zbierał na klifie skamieniałości. W 1842 roku Dawson odwiedził Joggins wraz z Charlesem Lyellem. Stanowisko w Joggins było także wzmiankowane jako jeden z dowodów na istnienie zjawiska ewolucji przez Charlesa Darwina w dziele „The Origin of Species by Means of Natural Selection” oraz wykorzystane w debacie oksfordzkiej w 1860 roku przez Thomasa Huxleya.

Klify w Joggins
(Joggins Fossil Cliffs)[a]
Obiekt z listy światowego dziedzictwa UNESCO
Ilustracja
Państwo

 Kanada

Typ

przyrodniczy

Spełniane kryterium

VIII

Numer ref.

1285

Region[b]

Europa i Ameryka Północna

Historia wpisania na listę
Wpisanie na listę

2008
na 32. sesji

Położenie na mapie Nowej Szkocji
Mapa konturowa Nowej Szkocji, blisko centrum na lewo u góry znajduje się punkt z opisem „Klify w Joggins”
Położenie na mapie Kanady
Mapa konturowa Kanady, na dole po prawej znajduje się punkt z opisem „Klify w Joggins”
Ziemia45°42′N 64°27′W/45,700000 -64,450000

Stanowisko w Joggins zawiera skamieniałości organizmów lądowych, zamieszkujących bagniska węglotwórcze, oraz brakicznych, zachowanych w piaskowcach, mułowcach, łupkach węglistych, pomiędzy pokładami węgla kamiennego. Przede wszystkim rośliny naczyniowe: widłaki (Lepidodendron, Sigillaria, Stigmaria), kalamity, klinolisty oraz paprocie nasienne (Neuropteris, Alethopteris). Na powierzchniach ławic obecne są ślady poruszania się olbrzymich wijów Arthropleura. Najbardziej interesujący jest zespół zachowany wewnątrz pierwotnie pustych w środku pni sigilarii. Występują tam szkielety kręgowców: płazów (Dendrerpeton acadianum, Calligenethlon, Archerpeton) oraz jedne z najstarszych znanych gadów (Hylonomus lyelli, Asaphestera, Hylerpeton, Leiocephalikon, Ricnodon). Wewnątrz pni znaleziono również jedne z najstarszych ślimaków lądowych (Dendropupa i Zonites) oraz szczątki owadów z rodzaju Meganeura. Zespół skamieniałości brakicznych obejmuje małże Archanodon, małżoraczki, krewetki, mieczogony, pierścienice oraz ryby (rekiny, płaszczki, trzonopłetwe i kostnoszkieletowe).

Linki zewnętrzne

edytuj