Wikipedia

Klemens Kocowski

Klemens Kocowski (ur. 12 czerwca 1882, zm. 10 lutego 1944) – polski nauczyciel, major administracji Wojska Polskiego.

Klemens Kocowski
Ilustracja
Data urodzenia

12 czerwca 1882

Data śmierci

10 lutego 1944

Narodowość

polska

Stanowisko

nauczyciel

Odznaczenia
Złoty Krzyż Zasługi (II RP) Medal Srebrny za Długoletnią Służbę
Multimedia w Wikimedia Commons

Życiorys

edytuj

Urodził się 12 czerwca 1882. W ukończył VIII klasę i zdał egzamin dojrzałości w C. K. Gimnazjum w Brzeżanach[1].

Został nauczycielem. W 1909 pracował w Zaleszczykach[2]. Według stanu z 1918 był członkiem c. k. komisji egzaminacyjnej dla szkół powszechnych w Zaleszczykach[3].

W c. k. armii został mianowany akcesistą (kandydat) aprowizacji wojskowej w rezerwie z dniem 1 stycznia 1907 i w kolejnych latach pokoju pozostawał w ewidencji wojskowej[4][5][6][7][8][9][10]. Podczas I wojny światowej został awansowany na oficjała aprowizacji wojskowej w rezerwie z dniem 1 listopada 1914 i w tym charakterze pozostawał do 1918[11][12][13][14].

Po zakończeniu wojny i odzyskaniu przez Polskę niepodległości został przyjęty do Wojska Polskiego. Został awansowany na stopień majora w korpusie oficerów rezerwy administracji dział gospodarczy ze starszeństwem z dniem 1 czerwca 1919[15][16]. W październiku 1920 był przydzielony do intendentury Okręgu Generalnego „Kraków”. 9 listopada 1920 został zatwierdzony w stopniu majora gospodarczego[14]. W 1923, 1924 był przydzielony jako oficer rezerwowy do Okręgowego Zakładu Gospodarczego nr 9 w garnizonie Brześć[17][18]. W 1934 jako major rezerwy pospolitego ruszenia administracji pozostawał w ewidencji Powiatowej Komendy Uzupełnień Łańcut[19].

Jako major rezerwy został nauczycielem w II Rzeczypospolitej[20]. W latach 20. był nauczycielem w II Państwowym Gimnazjum w Rzeszowie, a ponadto wykładał w Seminarium Nauczycielskim Żeńskim i w Prywatnej Szkole Handlowej[21]. Z posady profesora II Państwowego Gimnazjum w Rzeszowie z dniem 17 września 1930 został mianowany na stanowisko dyrektora Państwowego Gimnazjum w Sanoku, urzędowanie rozpoczął 1 października 1930[22] i pełnił w roku szkolnym 1930/1931[23]. W szkole uczył języka niemieckiego i przyrody[20]. Był członkiem Rady Szkolnej Powiatowej w Sanoku[20]. Jako profesor II Gimnazjum Państwowego w Rzeszowie i dotychczasowy pełniący obowiązki dyrektora Państwowego Gimnazjum w Sanoku rozporządzeniem Ministra Wyznań Religijnych i Oświecenia Publicznego z 30 czerwca 1931 został mianowany dyrektorem Państwowego Gimnazjum w Łańcucie od 1 sierpnia 1931[24][25]. Funkcję dyrektora Państwowego Gimnazjum Koedukacyjnego im. Henryka Sienkiewicza w Łańcucie pełnił do 1939 (od 1938 Państwowe Gimnazjum i Liceum im. Henryka Sienkiewicza; późniejsze I Liceum Ogólnokształcące im. Henryka Sienkiewicza w Łańcucie)[26]. W szkole uczył biologii[27].

Był radnym Rady Miasta Rzeszowa, zasiadając w mieszczańskim klubie chrześcijańskim[28], z powodu objęcia posady dyrektora gimnazjum w Sanoku złożył mandat radnego 22 października 1930[29]. W Rzeszowie pełnił funkcje członka zarządu i skarbnika powiatowego Związku Strzeleckiego[30][28], prezesa Towarzystwa Rybackiego[31]. W maju 1930 został członkiem zarządu powołanego wówczas oddziału Związku Zawodowego Nauczycieli Polskich Szkół Średnich w Rzeszowie[32].

Klemens Kocowski zmarł 10 lutego 1944 i został pochowany na cmentarzu komunalnym w Łańcucie (sektor B3-8-6). Jego żoną była Mieczysława (1888–1964), z którą miał syna Zbigniewa (1910–1964)[33].

Ordery i odznaczenia

edytuj

Przypisy

edytuj
  1. ↑ Sprawozdanie Dyrekcyi C. K. Gimnazyum w Brzeżanach za rok szkolny 1902. Brzeżany: 1903, s. 113.
  2. ↑ Henryk Kopia: Spis nauczycieli szkół średnich w Galicyi oraz polskiego gimnazyum w Cieszynie. Lwów: Towarzystwo Nauczycieli Szkół Wyższych, 1909, s. 46.
  3. ↑ Hof- und Staatshandbuch der Österreichisch-Ungarischen Monarchie für das Jahr 1918. Wiedeń: 1918, s. 1025.
  4. ↑ Schematismus für das k. u. k. Heer und für die k. u. k. Kriegsmarine 1908. Wiedeń: 1907, s. 1231.
  5. ↑ Schematismus für das k. u. k. Heer und für die k. u. k. Kriegsmarine 1909. Wiedeń: 1909, s. 1276.
  6. ↑ Schematismus für das k. u. k. Heer und für die k. u. k. Kriegsmarine 1910. Wiedeń: 1909, s. 1309.
  7. ↑ Schematismus für das k. u. k. Heer und für die k. u. k. Kriegsmarine 1911. Wiedeń: 1910, s. 1322.
  8. ↑ Schematismus für das k. u. k. Heer und für die k. u. k. Kriegsmarine 1912. Wiedeń: 1911, s. 1343.
  9. ↑ Schematismus für das k. u. k. Heer und für die k. u. k. Kriegsmarine 1913. Wiedeń: 1912, s. 1413.
  10. ↑ Schematismus für das k. u. k. Heer und für die k. u. k. Kriegsmarine 1914. Wiedeń: 1914, s. 1219.
  11. ↑ Ranglisten des Kaiserlich und Königlichen Heeres 1916. Wiedeń: 1916, s. 1119.
  12. ↑ Ranglisten des Kaiserlich und Königlichen Heeres 1917. Wiedeń: 1917, s. 1468.
  13. ↑ Ranglisten des Kaiserlich und Königlichen Heeres 1918. Wiedeń: 1918, s. 1818.
  14. ↑ a b „Dziennik Personalny” (R.1, Nr 45), MSWojsk, 24 listopada 1920, s. 1214.
  15. ↑ Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 1330.
  16. ↑ Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 1212.
  17. ↑ Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 1303.
  18. ↑ Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 1185.
  19. ↑ Rocznik Oficerski Rezerw 1934 ↓, s. 315.
  20. ↑ a b c XLIV. Sprawozdanie Dyrekcji Państwowego Gimnazjum im. Królowej Zofji w Sanoku za rok szkolny 1930/31. Sanok: 1931, s. 1.
  21. ↑ Zygmunt Zagórowski: Spis nauczycieli szkół wyższych, średnich, zawodowych, seminarjów nauczycielskich oraz wykaz zakładów naukowych i władz szkolnych. R. 2. Warszawa / Lwów: 1926, s. 154, 373, 431.
  22. ↑ XLIV. Sprawozdanie Dyrekcji Państwowego Gimnazjum im. Królowej Zofji w Sanoku za rok szkolny 1930/31. Sanok: 1931, s. 4-5.
  23. ↑ Józef Stachowicz: Gimnazjum Męskie w latach 1880–1958. W: Księga pamiątkowa Gimnazjum Męskiego w Sanoku 1888-1958. Kraków: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1958, s. 58.
  24. ↑ XLV. Sprawozdanie Dyrekcji Państwowego Gimnazjum im. Królowej Zofii w Sanoku za rok szkolny 1931/32. Sanok: 1932, s. 3.
  25. ↑ Ruch służbowy. „Dziennik Urzędowy Ministerstwa Wyznań Religijnych i Oświecenia Publicznego Rzeczypospolitej Polskiej”. Nr 8, s. 318, 12 sierpnia 1931. 
  26. ↑ Historia szkoły. lo-lancut.pl. [dostęp 2016-02-20].
  27. ↑ Sprawozdanie Dyrekcji Państwowego Liceum i Gimnazjum im. Henryka Sienkiewicza w Łańcucie za rok szkolny 1938/39. Łańcut: 1939, s. 3.
  28. ↑ a b Pożegnanie. „Gazeta Rzeszowska”. Nr 41, s. 3, 5 października 1930. 
  29. ↑ Z posiedzenia rzeszowskiej Rady miejskiej z dnia 22 października 1930 r.. „Gazeta Rzeszowska”. Nr 50, s. 2, 7 grudnia 1930. 
  30. ↑ Kronika. Zestawienie nagród ufundowanych i ofiarowanych na Święto P. W. i „Strzelca”. „Gazeta Rzeszowska”. Nr 25, s. 3, 15 czerwca 1930. 
  31. ↑ Kronika. Pożegnanie prezesa Towarzystwa Rybackiego w Rzeszowie. „Gazeta Rzeszowska”. Nr 41, s. 3, 5 października 1930. 
  32. ↑ Kronika. Nowy Oddział Związku Zawodowego Naucz. Pol. Szk. Śr.. „Gazeta Rzeszowska”. Nr 23, s. 4, 1 czerwca 1930. 
  33. ↑ Cmentarz komunalny w Łańcucie - wyszukiwarka osób pochowanych [online], lancut36.artlookgallery.com [dostęp 2020-11-15].
  34. ↑ M.P. z 1934 r. nr 64, poz. 97 „za obywatelską działalność na polu bezpieczeństwa publicznego”.
  35. ↑ Sprawozdanie Dyrekcji Państwowego Liceum i Gimnazjum im. Henryka Sienkiewicza w Łańcucie za rok szkolny 1938/39. Łańcut: 1939, s. 8.

Bibliografia

edytuj
Źródło: „https://pl.wiki.x.io/w/index.php?title=Klemens_Kocowski&oldid=74367225”