Klemens Kołaczkowski
Klemens Kołaczkowski herbu Abdank (ur. 1793 w Poznaniu, zm. 23 września 1873 w Dreźnie) – polski generał, członek korpusu inżynierów Królestwa Kongresowego.
.jpg)
| |
| Generał | |
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | |
| Przebieg służby | |
| Lata służby | |
| Siły zbrojne |
|
| Główne wojny i bitwy | |
| Odznaczenia | |
   
| |
.png){kind=small}
.JPG)
Życiorys
edytujSyn Ignacego Franciszka Kołaczkowskiego i Józefy, córki hrabiego Zygmunta Grudzińskiego[1].
W latach 1806–1809 studiował na Uniwersytecie Wrocławskim i był absolwentem Szkoły Aplikacyjnej Artylerii i Inżynierów w Warszawie[2]. W 1810 roku w Zamościu i Modlinie sprawował nadzór nad pracami fortyfikacyjnymi. Uczestnik kampanii napoleońskich w latach 1809, 1812, 1813 i 1814[3].
W 1813 uhonorowany francuskim tytułem Kawalera Orderu Legii Honorowej i polskim Krzyżem Złotym Orderu Virtuti Militari[4].
W latach 1814–1815 był współzałożycielem tajnego związku Przyjaciół Polski[2]. Członek masonerii polskiej (loża Tarcza Północna). Do wojska Królestwa Polskiego wstąpił w 1815 roku. W latach 1820–1830 wykładowca i dyrektor naukowy Szkoły Wojskowej Aplikacyjnej. W czasie powstania listopadowego komendant służb inżynieryjnych i generalny kwatermistrz w obronie Warszawy i Modlina. Mianowany generałem brygady w 1831 i został dowódcą korpusu inżynierów. Carowi Mikołajowi złożył po upadku powstania przysięgę wiernopoddańczą, wycofując się z życia publicznego[2]. Następnie wyjechał do Wielkopolski[3].
Był odznaczony Orderem Świętego Włodzimierza IV klasy, Orderem Świętej Anny z brylantami[5]. W 1830 roku został nagrodzony Znakiem Honorowym za 20 lat służby[6].
Autor biografii I. Prądzyńskiego (1851) i J. H. Dąbrowskiego (1901)[2] oraz Wspomnień wydanych w kilku tomach w latach 1898–1901[7].
- IV 1809 – podporucznik,
- IV 1810 – porucznik I klasy,
- II 1813 – kapitan I klasy,
- IV 1820 – podpułkownik,
- V 1829 – pułkownik,
- VI 1831 – generał brygady.
Przypisy
edytuj- ↑ Seweryn Uruski: Rodzina. Herbarz szlachty polskiej. T. 5. Warszawa: 1908, s. 21.
- ↑ a b c d Wielkopolski Słownik Biograficzny. s. 344.
- ↑ a b c Marek Tarczyński: Generalicja powstania listopadowego. Warszawa: Wydawnictwo MON, 1980, s. 390. ISBN 83-11-06343-5.
- ↑ Jarosław Cięciara: Patroni jednostek Wojska Polskiego. T. 1. Warszawa: Bellona, 1998, s. 105.
- ↑ Xsięga pamiątkowa w 50-letnią rocznicę powstania roku 1830 zawierająca spis imienny dowódców i sztabs-oficerów, tudzież oficerów, podoficerów i żołnierzy Armii Polskiej w tymże roku Krzyżem Wojskowym „Virtuti Militari” ozdobionych, Lwów 1881, s. 11.
- ↑ Przepisy o znaku honorowym niemniej Lista imienna generałów, oficerów wyższych i niższych oraz urzędnikow wojskowych, tak w służbie będących, jako też dymisjonowanych, znakiem honorowym ozdobionych w roku 1830, [b.n.s]
- ↑ Wspomnienia Jenerała Klemensa Kołaczkowskiego; tom V, w Krakowie 1901,gb
Bibliografia
edytuj- Antoni Gąsiorowski, Jerzy Topolski [red.]: Wielkopolski słownik biograficzny. Warszawa-Poznań: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1981, s. 344. ISBN 83-01-02722-3.
- Helena Kołaczkowska-Gierczyk Rodzina Kołaczkowskich + wizerunek generała
Linki zewnętrzne
edytuj- Publikacje Klemensa Kołaczkowskiego w serwisie Polona.pl